Menkîbeler
Abdüllatif Uyan / abdullatif.uyan@tg.com.tr
Evlerimiz karşılıklıydı
29.08.2011
Dâvud-i Tâî hazretlerinin sevdiklerinden Ebû Hâlid anlatıyor: Kabri başında İbn-i Semmâk;
Evimiz, Hazret-i Dâvûd'un eviyle karşı karşıya idi. Ben, gecenin hangi saatinde uyansam, Dâvûd-i Tâî hazretlerinin ışıklarını yanar vaziyette görür, içerden duâ ve ağlama sesleri işitirdim. O, geceleri hiç uyumazdı" demiştir.
KAPISI YOKTU
Ebû Yahyâ, bir gün Dâvûd-i Tâî hazretlerinin evine gitmişti. Gördü ki, evinin ba'zı yerleri yıkılmış. Eşya olarak kerpiçten bir yastığı, bir testisi, bir de ekmek torbası var. Evinin kapısı da yoktu.
Kendisine;
"Vahşi hayvanlar eve girip, size bir zarar verebilir. İzin verirseniz, bir kapı getirip takalım" dedi.
Cevâbında;
"Siz beni, dünyâ vahşîlerinden korumak istersiniz. Peki kabirdeki yılan ve çıyanlardan beni kim koruyacak? Halbuki kabirdekiler, dünyâdakilerden kat kat daha şiddetlidir" buyurdu.
KURTULDUM
Sevenlerinden biri anlatıyor:
Bir gece rü'yâmda Dâvûd-i Tâî hazretlerini gördüm.
Bana bakıp;
"Şu anda dünya zindanından kurtuldum" dedi.
Sabah olunca evine gittim, vefât etmiş olduğunu gördüm. Vefât haberi Bağdâd'ta duyuldu.
Cenâzesini taşımakla şereflenmek için binlerce insan toplandı.
"Ey Dâvûd! Kabir zindanına girmeden, kendini dünyâda hapsettin. Hesap günü gelmeden, kendini hesaba çektin. Bugün de Allahü teâlânın rahmetine ve Cennetine kavuştun" dedi.
www.gonulsultanlari.com