Menkîbeler
Abdüllatif Uyan / abdullatif.uyan@tg.com.tr
Cömert ve takvâ sâhibiydi
10/3/2011
Hafs bin Gıyâs hazretleri Hânefî mezhebi imâmlarındandır. Son derece cömert ve dînine bağlı bir zât olup, hadîs âlimidir. Bunlardan Abdullah bin İdrîs, içeri girince; Hârun Reşîd Onun bu hallerini görünce;
Kadı olması şöyle olmuştur:
Halîfe Hârûn Reşîd; Abdullah bin İdrîs, Veki' bin Cerrah ve Hafs bin Gıyâs'ı huzûruna çağırdı.
Üçünden birini kadı yapmak istiyordu.
"Esselâmü aleyküm" deyip felçli gibi kendini yere attı. Garip hareketlerde bulundu.
"Bu felçliyi götürün, bundan kadı olmuz" dedi.
Onu götürdüler.
Veki' bin Cerrah da, huzura girince, parmağını gözünün üstüne koyup;
"Bir yıldan beri bununla görmüyorum" dedi.
Maksadı parmağı idi.
Parmak zâten görmezdi. Fakat o mecliste bulunanlar, gözüne işâret ettiğini sanıp;
"Gözü görmeyen, kadılık yapamaz" dediler.
Ancak Hafs bin Gıyâs hem çok fakîr, hem borçlu, hem de ailesi kalabalıktı. Onun için kadılığı kabûl etti. Yoksa o da kabûl etmezdi.
Nitekim;
"Allahü teâlâya yemîn ederim ki, açlıktan ölecek kadar fakîr hâle düşmedikçe kadılığı kabûl etmedim" buyurmuştur.
İÂDE ETTİ
Bir gün hastalandı.
Onbeş gün çalışamadı.
O ayki maaşının yarısını, beyt-ül-mâl emînine gönderip;
"Onbeş gündür çalışamadım. Müslümanların hakkıdır, iâde ediyorum" dedi.
www.gonulsultanlari.com