Abdullah-ı Dehlevi hazretlerinin huzuruna bir gün birisi gelerek;
- Efendim, oÄŸlum çoktandır kayıp. Bir dua etseniz de, Rabbimiz tekrar ihsan etse onu bize, diye yalvardı.

Cevaben;
- OÄŸlunuz ÅŸu anda evdedir, buyurdu.

Adam şaşırdı:
- Nasıl olur efendim. Şimdi evden geliyorum.

Büyük Veli tekrarladı sözünü:
- Sen eve git. Allahü teâlâ onu size ihsan etti tekrar.

Adamcağız;
- Peki efendim, deyip, eve koÅŸtu hemen.
Gördü ki, oÄŸlu gelmiÅŸ, evde oturuyor.

EN BÜYÜK NÄ°MET

Bu zat bir sohbetinde;
- KardeÅŸlerdim, Allahü teâlânın biz kullara pek çok nimetleri var. Bunların içinde en kıymetlisi sizce hangisidir? diye sordu.

- Bilmiyoruz efendim, dediler.

- Bu nimetlerin en kıymetlisi, bir Allah dostu'nu, bir Evliya zatı tanıtması ve Onu sevdirmesidir. Yani Allah bir kulunu seviyorsa, ona, sevdiği bir kulunu, mesela bir Evliyayı tanımak nasib eder, buyurdu.

Ve ekledi:
- Bir yerin tadı Veliler ile gelir. Eğer bir memlekette Veli varsa, tadı vardır o yerin.

BÄ°R MÜMÄ°NÄ° GÖRÜNCE

Bir gün, genç bir talebesi;
- Hocam, duanın kabul olacağı vakitler hangileridir? diye sordu.

Cevaben;
- Kâbe-i ÅŸerif ilk görülünce ve bir Mümini görünce yapılan dualar kabul olur, buyurdu. Onun için müminle karşılaşınca selâm verilir.

- Neden selâm veriliyor efendim?
- Çünkü Selâmün aleyküm en büyük duadır evladım. Mânâsı, Allahü teâlâ sana dünyada ve ahirette selâmet ve iyilik versin, demektir.