Mevlana Halid-i BaÄŸdadi hazretlerini çekemeyen bazı din adamları, onu mahcup etmek için baÅŸka bir ÅŸehirdeki Åžeyh Yahya-yı Mezveri adında bir âlime mektup yazıp, maksatlarını açıkladılar.

Mektup ÅŸöyle:
Burada, Halid diye genç bir âlim var ki, Hindistan'a gidip geldikten sonra, mürÅŸitlik dâvâsına kalkıştı. Onu maÄŸlub etmekten biz aciz kaldık. Ümidimiz sizdedir.

Åžöyle bitiyor:
Bu tarafa gelip, buna Dur! demek size vacip olmuÅŸtur. TeÅŸrifinizi bekliyoruz. Vesselâm.

Şeyh Yahya, bu mektubu alır almaz bazı talebesiyle birlikte Bağdat'a geldi hemen.
Âlimler karşılayıp, çok iltifat ettiler.
Her biri Onu kendi evinde misafir etmek istiyordu.

Ama o, bu ilgi ve iltifata aldırmayıp;
- Beni, o dediÄŸiniz o zata götürün, dedi.

Götürüp gösterdiler dergâhı.
Åžeyh Yahya kapıya henüz gelmiÅŸti ki, kapı açıldı içerden.
Mevlana Halid hazretleri ayakta karşıları kendisini.

- HoÅŸ geldiniz! deyip, içeri aldı.
Müsafaha edip, yanına oturttu.
Ve ilgi gösterip, çok iltifatlarda bulundu.

Åžeyh Yahya'nın zihninde ince ve zor dini meseleler vardı ki, onları sormayı tasarlıyordu bu büyük Veli'ye.
Ama lüzum kalmadı.

Zira sormadan, normal sohbet esnasında bir bir cevaplarını aldı her bir meselenin.
Hem de en mükemmel ÅŸekilde.
Geniş ve izahlı olarak.

İlmine hayranlık duydu.
Hatta Onu görünce utandı kendisinden,
Hemen özür diledi.
Ä°mtihan için gelmiÅŸti.
Ama talebesi olarak ayrıldı huzurundan.