Seyyid Ahmed Bedevi hazretlerinin Åžeyh Rekin adında çok sevdiÄŸi biri vardı ki, buÄŸday ticareti yapardı.

Büyük Velî bir gün onu çağırıp;
- Ey Rekin! Bana ilham oldu ki, yakın zamanda bu diyarda büyük bir kıtlık olacak, buyurdu.

Ve ekledi:
- Sen şimdi bol miktarda buğday alıp biriktir. O kıtlıkta insanlara ucuza satıp hayır dualarını alırsın, hem de zengin olursun.

- Peki efendim, dedi.
Ve aynen yaptı bu dediğini.
Derken müthiÅŸ bir kıtlık baÅŸ gösterdi memlekette.

Hocasının buyurduÄŸu gibi biriktirdiÄŸi o buÄŸdayı millete ucuz satıp hem çok dua aldı, hem de zenginliÄŸine zenginlik kattı.
Sonra da, Hacca gitmeye niyetlenip, izin istedi Ahmed Bedevi hazretlerinden.

Büyük Veli;
- Pekâlâ, iyi olur, buyurdu.

Çıkarken duvarda asılı bir aba gördü.
Bu, bu zatın giydiği bir elbiseydi.

Mübarek zat farkedip sordu:
- Onu çok mu sevdin?

- Evet efendim. Onu da yanıma alabilir miyim bu yolculukta?
- Al ama yollarda kaybedersin.

- Ä°nÅŸallah kaybetmem efendim. Ona gözüm gibi bakarım.
- Pekâlâ, al öyleyse.

Åžeyh Rekin bu abayı alıp çıktı yola.
Ama hac dönüÅŸü kaybetti onu.
Çok üzüldüyse de yapacak bir ÅŸey yoktu.

PeriÅŸan vaziyette döndü ve Ahmed Bedevi hazretlerinin yanına geldi yine.
Fakat o da ne?
Aynı aba, aynı yerde asılıydı.

Büyük Veli sordu:
- Abayı görünce hayret mi ettin?
- Evet efendim. Ben onu kaybetmiÅŸtim.

- Sen kaybettin ama biz bulduk, buyurdu.
Ve tekrar hediye etti kendisine.