Seyyid Ahmed Bedevi hazretleri zamanında, zâlim bir vali vardı.
Bu zâlim, bu zatın talebesinden Åžeyh Rekin'e bir adamını gönderip;
- Bu diyarda, yalnız sende zahire varmış. GönderdiÄŸim adamla bana bol miktarda gönder, dedi.

Ardından da;
- Güzellikle gönder. Beni zorla almaya mecbur etme! diye de tehdit etti.

Şeyh Rekin ne yapsın?
Hocasına arzetti meseleyi.

Büyük Veli;
- O valiye, "Hiç zahirem yok. Hatta tek bir buÄŸday tanesi bile kalmadı" de buyurdu.
- Peki efendim, deyip çıktı.

Az sonra valinin adamı geldi:
- Valinin emri. Åžu kadar buÄŸday vereceksin bana!
- Malesef, hiç zahirem kalmadı.

Adam inanmayıp;
- Aç anbarı, göster! dedi.

Åžeyh Rekin açtı anbarı.
Adam içeri girip baktı dört bir yana.
Tek bir buÄŸday tanesi bile göremedi.
Sinirli sinirli çıkıp gitti.
Halbuki ağzına kadar buğday doluydu anbar.

BÄ°R ÅžEYE KAVUÅžAN…

Bu zat, bir gün talebelerine;
- Bir ÅŸeye kavuÅŸan, her ÅŸeye kavuÅŸur. O bir ÅŸeye kavuÅŸamayan, hiçbir ÅŸeye kavuÅŸamaz. O bir ÅŸeye biz kavuÅŸtuk, buyurdu.

Çocuklar sordu:
- Biz neye kavuÅŸtuk hocam?
- Ehl-i sünnet âlimlerine. Onların sayesinde hak nedir, bâtıl nedir, onu öÄŸrendik.

- Bu, o kadar zor mu ki efendim?
- Elbette. Dünyada en zor iÅŸ budur. Peygamber Efendimiz "aleyhissalâtü vesselâm" bile; Yâ Rabbî, bana hakkı hak olarak, bâtılı da bâtıl olarak bilmeyi nasib eyle diye dua ederlermiÅŸ.