İbrahim Havvas "rahime-hullahü teâlâ", Hac yolunda bir rahiple karşılaştı.
Birlikte yürüyüp hasbihal ettiler.
Sonra önlerine bir nehir geldi.

Rahip bu zata dönüp;
- Ey İbrahim! Senin dinin mi hak, benimki mi. Bunu, tecrübe ile anlayabiliriz, dedi.

- Nasıl anlarız?
- Çok kolay. Şu suyun üzerinden hangimiz yürüyüp karşıya geçerse, onun dininin hak olduğu anlaşılır. Deneyelim mi?

Büyük Velî;
- Hayhay, deneyelim, buyurdu.
Önce rahip yürüyüp geçti karşıya.

İbrahim Havvas hazretleri;
- Yâ ilahi, bana yardım et, onun karşısında mahcup etme, diye yalvardı.
Ve Besmele söyleyerek geçti karşıya.

Rahip;
- İkimiz de geçtik, tekrar yarışalım, dedi.

Ve devam ettiler yollarına.
Nihayet acıktılar.

Rahip;
- İkimiz de acıktık. Haydi bir daha yarışalım. Hangimizin önüne daha leziz rızıklar gelirse, onun dininin hak olduğunu anlayalım, dedi.

Ve kağıda sihir olarak birşeyler yazıp;
- Gör bak, dedi. Bana nasıl rızık gelecek.

Derken bir köpek, ağzında tuttuğu bir dilim kuru ekmek'le gelip durdu rahibin önünde.
Rahip, köpeğin ağzından ekmeği alıp yemeye başladı.

İbrahim Havvas hazretleri dua etti.
O anda nur yüzlü birini gördü yanında.
Elinde, üzeri leziz yemeklerle dolu büyükce bir sini tutuyordu.
Rahip bunu görünce, insafa geldi.

Kalbi, İslâma meyletti ve;
- Ben iki defa da sihir yapmıştım. Ama seninki gerçekten keramet. Anladım ki senin dinin haktır, dedi.

Ve Şehadeti getirip Müslüman oldu.