Ä°brahim Havvas hazretleri, bir gün Ravda-yı mübareki ziyarete giderken çölde vahÅŸi hayvanlar gördü ki, susuzluktan takatları kalmamıştı.
Acıdı onlara.
Ve bir kayaya hafifçe dokundu.

Allah'ın izniyle su fışkırdı kayadan.
Çölde susuz kalmış ne kadar hayvan varsa, anında oraya üÅŸüÅŸtüler.
Ve o sudan doya doya içtiler.

Yoluna devam ederken, nurlu biri yanına yaklaşıp sordu:
- Nereye gidiyorsun yâ Ä°brahim?
- Medine'ye.

- Resulullah'ı mı ziyaret edeceksin?
- Ä°nÅŸallah.

- Bir şey rica etsem yapar mısın?
- Emriniz olur.

- EstaÄŸfirullah. Resulullah Efendimiz'e "aleyhissalâtü vesselâm" benim de selâmımı söyler misin.
- Hayhay. Kimin selâmı ver diyeyim?

- Kardeşin Hızır'ın dersin.

Hızır kelimesini duyunca elini öpmek istedi hemen.
Fakat öpemedi.
Zira çoktan kaybolmuÅŸtu gözden.

KÜFÜRDEN ÇOK KORKUN!

Bu zat bir gün sohbetinde;
- Bir Müslüman dinden çıkarsa, buna mürted denir, buyurdu. Mürted olunca, önceki ibadetleri ve sevapları yok olur.

Sordular:
- Kelime-i ÅŸehadeti söylerse, tekrar imana gelmez mi efendim?
- Hayır.

- Ne yapması lazım efendim?
- Ä°manının gitmesine sebep olan o ÅŸeyden tövbe etmesi gerekir. Yoksa Müslüman olamaz.

- Bu, korkunç birÅŸey efendim.
- Elbette. Bunun için Müslüman, küfre girmekten çok korkmalı, Ä°slâmiyete uygun olmayan söz, iÅŸ ve hareketlerden ÅŸiddetle sakınmalıdır.