Bir gün hırsızın biri Muhammed bin Ä°smail hazretlerinin arkasından sessizce yaklaşıp, cebinden bir miktar para aldı.

Ama o paraları avcuna aldığında, elinin parmakları kilitlendi anında.
Çok uÄŸraÅŸtıysa da, açamadı.
Hiç böyle ÅŸey olmamıştı önceden.

DüÅŸününce anladı hatasını.
Yanlış kapı çalmıştı.

Bin piÅŸman olarak huzuruna gelip;
- Affedin, dedi. Çok piÅŸmanım.

Mübarek zat sordu.
- Hayrola neye pişmansın?
- Cebinizden gizlice para çaldım. Ama parmaklarım kilitlendi, açılmıyor. Dua edin de açılsın elim.
Hayrünnessac, ÅŸifa için dua etti.

O anda açıldı parmakları.
Aldığı paraları iade edince;
- Sende kalsın, buyurdu. Ama bir daha yapmamaya söz ver bana.

Ellerine yapıştı:
- Söz hocam. Bir daha yapmayacağım.

NÄ°ÇÄ°N NEÅžEN YOK?

Bir gün talebesinden biri geldi bu zata.
Ancak neÅŸ'esizdi.

Mübarek zat anlayıp sordu hemen:
- Bir sıkıntın mı var evladım?
- Evet hocam.

- Hayrola, neyin var?
- Dünya sıkıntısı efendim. Biri bitip öteki baÅŸlıyor.

Gence sevgiyle bakıp;
- Evladım dert etme onları. Allahü teâlâ bize öyle bir nimet verdi ki, dünyanın bütün sıkıntıları bize gelse, yine de bu nimet yanında hiç kalır, buyurdu.

Ve izah etti:
- Hani insanın alnına bir sinek konar ya, elini kaldırsan uçup gider.

- Evet efendim,
- Ä°ÅŸte bütün dünyanın sıkıntıları, o sinek gibidir aynen. KavuÅŸtuÄŸumuz iman nimeti yanında bu böyledir