Süfyan-ı Sevri hazretleri, bir arkadaşıyla Mekke'ye gidiyor, yol boyunca göz yaşıyla aÄŸlıyordu devamlı.
Beytullah'a varınca bir genci gördüler ki, sararmış, solmuÅŸtu.

Onlar bakarken, genç adam aÅŸk-ı ilâhî ile "Allaaah!" diye bağırdı ve yere düÅŸtü birden.
Hemen yanına koştularsa da, yetişemediler.
Vefat etmiÅŸti.

MeÄŸer "Allah korkusu" o kadar çokmuÅŸ ki gençte, etrafa "yanık ciÄŸer kokusu" yayıldı hemen.
Bu hâl, çok tesir etti Süfyan-ı Servi hazretlerine.

Cesedinin başında;
- Ey Allah korkusundan vefat eden kul! Bu güne kadar on defa hac yaptım. bunların sevabını sana verdim. Sen de, ÅŸu hâlinin sevabını bana ver! diye seslendi.

DÎNÄ°N Ä°KÄ° TEMELÄ°

Bu zât, bir gün cemaatine;
- Ä°slâmiyet, iki temel üzerine kurulmuÅŸtur! buyurdu.

Sordular:
- Onlar nedir efendim?

Buyurdu ki:
- Birincisi öÄŸrenmek, ikincisi öÄŸretmektir. Ä°slâmiyeti bilmemekse felakettir.

Şaşırdılar:
- Felaket mi efendim, neden?
- Çünkü cahillik özür deÄŸildir. Âhirette; "ÖÄŸrenemedim, bilmiyordum" gibi sözler geçersiz olacaktır.

Ve ilave etti:
- Bilmeden günah iÅŸleyen, iki kat günaha girer. Birincisi, "o fiili iÅŸlemesi", ikincisi ise, "o fiilin günah olduÄŸunu öÄŸrenmemesidir".

Åžöyle bitirdi:
- Lüzumu kadar din bilgileri öÄŸrenmek her Müslümana farzdır ve imkân dahilindedir.