Cüneyd-i BaÄŸdâdî "kuddise sirruh", bir gün talebesiyle sohbet ediyordu ki, içeriye bir genç girdi.
Ve ön tarafa oturdu.
Ancak bu geleni kimse tanımıyordu talebeden.

Biraz sonra o genç ayaÄŸa kalkıp;
- Bir ÅŸey sorabilir miyim? dedi.

Hazret-i Cüneyd;
- Tabii, sor, buyurdu.

Genç sordu:
- Bir hadîs-i ÅŸerîfte mealen; "Müminin firasetinden sakınınız. Zira o, Allah'ın nuruyla bakar" buyuruluyor. Bunun mânâsı nedir acaba?

Hazret-i Cüneyd, o gence sertçe bakıp;
- Müslüman ol Müslüman! buyurdu.

Bu cevap üzerine genç utandı, mahcub oldu.
Kalbi, bu Velî'nin muhabbetiyle doldu.

Meğer hristiyanmış.
Ve zünnar varmış belinde.

Kalbi deÄŸiÅŸti birden.
Åžehâdet'i getirip, Müslüman oldu.
Onun kerametiyle halas oldu küfürden.

NÎMETLER KARÅžILIKSIZ

Cüneyd-i BaÄŸdâdî hazretlerine sevdiklerinden biri;
- Efendim, hiç ibâdet yapmadan, karşılıksız olarak Allah'ın lütuf ve nîmetlerine kavuÅŸmak mümkün müdür? diye sordu.

Cevabında;
- Rabbimizden bize gelen nîmetlerin hepsi zaten Onun lütfudur ve hepsi karşılıksızdır, buyurdu.

Ve daha açıkladı:
- Bizim gibi günahkâr kulların yapacağı ibâdet, O'nun nîmetlerine karşılık olabilir mi? Mümkün deÄŸil.

Åžöyle bitirdi:
- Ä°bâdetlerimiz ne kadar çok olursa olsun, yine de O'nun nîmetlerine karşılık olamaz.