Bir gün Sehl bin Abdullah Tüsteri hazretleri, talebeleriyle bir yere giderlerken bir gayri müslim kiÅŸi'ye rastladılar yolda.

Büyük Velî, onu talebelerine gösterip;
- Åžu kimse ilerde Müslüman olabilir, buyurdu.

Ve devam ettiler yollarına.
Aradan uzun yıllar geçti.
Hatta Sehl-i Tüsteri hazretleri göç etti bu dünya'dan.

Talebesinden biri, bu Velînin kabrini ziyarete gidiyordu ki, yolda bu gayri müslim kiÅŸi'ye rastladı yine.
Hocasının sözünü hatırlamıştı.

Adama yaklaşıp;
- Size bir ÅŸey söyleyeceÄŸim, dedi.
- Buyurun, sizi dinliyorum.

- Hocam Sehl-i Tüsteri hazretleri, sizin hakkınızda, "Bu kiÅŸi ilerde Müslüman olabilir" buyurmuÅŸtu. Sizi görünce hatırladım, dedi.

Adam heyecanlandı:
- Benim için mi söyledi bu sözü?
- Evet.

- Ne zaman söylemiÅŸti?
- Seneler evvel.

Adam çok duygulandı.
Biraz düÅŸündükten sonra;
- Sen nereye gidiyorsun? diye sordu.

- Hocamın kabrini ziyarete gidiyorum.
- Ben de geliyorum. Birlikte gidelim. EÄŸer aynı sözleri kendisinden de duyarsam, Müslüman olacağım, dedi.

Ve kabre gidip oturdular.
Büyük Velî, kabrinden;
- Ey filân! diye ismiyle hitâb etti o kimseye.

Adam şaşkın bir vaziyette;
- Buyurun efendim, dedi.

Büyük Velî,
- Evet, ben senin hakkında; "Bu kiÅŸi ilerde Müslüman olabilir" demiÅŸtim. Haydi, Müslüman olmanın tam zamanıdır! buyurdu.

Adam bunu duyunca kalbi deÄŸiÅŸti birden.
Ve Müslüman olmakla ÅŸereflendi.