Hallac-ı Mansur hazretleri devrinde, birinin kuşu ölmüştü.
Buna çok üzülüyordu ki, bu Velî'ye rastlayıp söyledi kuşunun öldüğünü.

Büyük Velî;
- İstiyorsan dirilsin, buyurdu.

- Çok isterim ama dirilmez ki.
- Allahü teâlâ dilerse, dirilir, buyurdu.

O anda Allah'ın izniyle kuş canlanıp geldi yanlarına.
Adam sevinçten uçuyordu.

ENELHAK NE DEMEK?

Hallac-ı Mansur hazretleri, sekr hâlinde iken, ağzından (Enelhak) kelimesi çıktı bir gün. Bu söz, görünüşte "Ben Hakkım" mânâsına geliyorsa da, Onun, bundan muradı bu değildi. "Ben yokum, Allah var" demek istemişti.

Zira sekr hâlindeydi.
Yâni aklı, şuuru yerinde değildi.

O devrin âlimleri, onun bu sözünü dînî yönden "küfür" sayıp, hapsettiler.
O hapiste iken sevdiklerinden biri yanına gidip;
- Sabır nedir efendim? diye sordu.

Mübarek zât, ayaklarını bağlayan kalın zincirlere işaret ederek;
- Sabır şudur ki, şu kalın zincire bir kere baksam, açılırlar, buyurdu.

Ve o zincire bir nazar etti.
O anda kalın zincir koptu.
O kimse, şaşkınlıkla zincire bakıyordu ki, bu defa içinde bulunduğu hücrenin duvarına baktı mübarek zât.

O bakışla kayboldu duvar.
Ve o anda, Dicle'nin kenarında buldular kendilerini.
Adamcağız "Neler oluyor?" diye düşünürken, yine zindanda olduklarını farketti.

Büyük Velî ona dönüp;
- İşte sabır budur, buyurdu.
Yâni "Bütün bunlara rağmen, sabredip hapishâneden çıkmıyorum" demek istedi.