Hallac-ı Mansur hazretleri devrinde, birinin kuÅŸu ölmüÅŸtü.
Buna çok üzülüyordu ki, bu Velî'ye rastlayıp söyledi kuÅŸunun öldüÄŸünü.

Büyük Velî;
- Ä°stiyorsan dirilsin, buyurdu.

- Çok isterim ama dirilmez ki.
- Allahü teâlâ dilerse, dirilir, buyurdu.

O anda Allah'ın izniyle kuş canlanıp geldi yanlarına.
Adam sevinçten uçuyordu.

ENELHAK NE DEMEK?

Hallac-ı Mansur hazretleri, sekr hâlinde iken, aÄŸzından (Enelhak) kelimesi çıktı bir gün. Bu söz, görünüÅŸte "Ben Hakkım" mânâsına geliyorsa da, Onun, bundan muradı bu deÄŸildi. "Ben yokum, Allah var" demek istemiÅŸti.

Zira sekr hâlindeydi.
Yâni aklı, ÅŸuuru yerinde deÄŸildi.

O devrin âlimleri, onun bu sözünü dînî yönden "küfür" sayıp, hapsettiler.
O hapiste iken sevdiklerinden biri yanına gidip;
- Sabır nedir efendim? diye sordu.

Mübarek zât, ayaklarını baÄŸlayan kalın zincirlere iÅŸaret ederek;
- Sabır ÅŸudur ki, ÅŸu kalın zincire bir kere baksam, açılırlar, buyurdu.

Ve o zincire bir nazar etti.
O anda kalın zincir koptu.
O kimse, ÅŸaÅŸkınlıkla zincire bakıyordu ki, bu defa içinde bulunduÄŸu hücrenin duvarına baktı mübarek zât.

O bakışla kayboldu duvar.
Ve o anda, Dicle'nin kenarında buldular kendilerini.
Adamcağız "Neler oluyor?" diye düÅŸünürken, yine zindanda olduklarını farketti.

Büyük Velî ona dönüp;
- İşte sabır budur, buyurdu.
Yâni "Bütün bunlara raÄŸmen, sabredip hapishâneden çıkmıyorum" demek istedi.