Hallac-ı Mansur hazretlerine bir gün bir kimse gelerek;
- Tasavvufta fakirlik nedir efendim? diye sordu.

O an zindanda idi.
Adam baktığında, zindanın duvar taÅŸlarının "altın" ve "gümüÅŸ" olduÄŸunu farketti o anda.

Bu defa da;
- Fütüvvet nedir efendim? diye sordu.

Cevaben;
- Bu gece anlarsın, buyurdu.

adam merak içinde eve gitti.
Ve o gece rüya gördü.
Åžöyle ki;
kıyamet kopmuÅŸ, bütün insanlar bir meydanda toplanmışlardı.
Bir ara Hallac-ı Mansur hazretlerini gördü yanında.

Ve bir nida duydu:
- Ey Mansur, seni seven Cennette, sevmeyen Cehennemde olacaktır, buyuruluyordu.

Hazret-i Mansur hazretleri bu nidayı duyunca;
- Yâ Rabbî, sevmeyen kulları da affeyle! diye yalvardı.

Adam bu gördüklerinden bir mânâ çıkarmaya çalışıyordu ki büyük Velî o kimseye dönüp;
- Ä°ÅŸte fütüvvet budur, buyurdu.

KOMÅžULARLA Ä°YÄ° GEÇÄ°N!

Bu zât, akrabasından bir hanıma;
- KomÅŸularla iyi geçin. Bu, iyi bir huydur! buyurdu.

Sonra şunu anlattı:
Peygamber Efendimize "aleyhissalâtü vesselâm" bir kadını methedip;
- Çok ibâdet yapıyor, dediler.

Peygamber Efendimiz sordu:
- Komşularıyla arası nasıl?
- Ä°yi deÄŸil, onları üzüyor, dediler.

O zaman Efendimiz;
- Öyleyse o kadın Cehennemliktir, buyurdu.