Alî bin Ömer Harbi hazretleri zamanında bir kimse de vardı ki, zahid olup derviÅŸane elbiseler giyerdi.

Bu kiÅŸi, Alî bin Ömer Harbi hazretlerinin nefis yemekler yiyip kıymetli elbiseler giydiÄŸini iÅŸitti birinden.
Aklı yatmadı bu işe.

Kendi kendine; "Bu nasıl Allah adamı ki, güzel yemekler yiyip kıymetli elbise giyiyor? Zühd sahibi olan böyle yapar mı?" diye düÅŸündü.
Bu fikirle gidip oturdu sohbetine.

Sohbet esnasında büyük Velî;
- Sübhanallah! Bir ÅŸey günah deÄŸilse, hiç kerih görülür mü? Güzel yiyip güzel giymenin, zühd ile ne ilgisi var? Bilakis mümine, güzel ÅŸeyler yakışır, buyurdu.

AL BUNLARI HARCA

Biri de ÅŸöyle anlatıyor:
Bir gün çok acıkmıştım.
Yiyecek bulmak için dışarı çıktım.

Ancak yiyecek almaya param yoktu.
Belki birileri para düÅŸürmüÅŸtür diye düÅŸünerek yollara dikkatlice baka baka gidiyordum ki, Ä°bni

Ömer Harbi hazretleri beni görüp;
- Sahibi bilinmeyen parayı kullanmak caiz olmaz, buyurdu.

Sonra bir kese uzatıp;
- Al, bunları harca, buyurdu.

O paraları uzun zaman kullandım.
Kullandıkça artıyordu.

SU-ZAN ETMEYÄ°N!

Bir gün de cemaatine;
- Kimseye kötü gözle bakmayın. Çünkü kimin sonu ne olur, bilinmez, buyurdu.

Ve ekledi:
- Bir kimse, ömür boyu îmânlı yaÅŸar da, son anda tersine dönebilir. Yahut bir ömür küfürde geçer de, son anda îmânla âhirete gidebilir.