Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri tenha bir yoldan giderken karşısına biri çıktı âniden.
Meğer hırsızmış adam.
Yollarda soyacak birini arıyormuş.

Gavs-ül âzam, bir bakışta niyetini anlayıp;
- Senin ismin ne? diye sordu adama.

O da söyleyince;
- Senin adın günah mürekkebiyle yazılmış, buyurdu.

Ve içinden duâ etti ona.
O anda gaibten kulağına; "Ey seyyid, onu irşad et de kutub'lardan biri olsun!" nidası geldi.
Öyle duâ etti.

Kalbine nurlar aktı hırsızın.
Bu duâ ile yükselip kutublardan biri oldu.

KUL HAKKI ÇETÄ°NDÄ°R

Bir gün, huzuruna bir genç gelip;
- Efendim, bana kul hakkından bahseder misiniz, diye rica etti.

Cevaben;
- Kul hakkından çok sakın, buyurdu. Zira çetindir. Çünkü Allah affetmiyor kul hakkını.

Delikanlı sordu:
- Peki ne yapmamız lazım efendim?
- Dünyada iken helâllaÅŸmaktan baÅŸka çâresi yoktur.

- Peki en mühim kul hakları hangileridir efendim?
- Åžu üç kimsenin hakkına riâyet et evlâdım. Anne-baba, üstad ve iÅŸveren. Ä°nsanlara teÅŸekkür etmeyen, Allahü teâlâya ÅŸükretmiÅŸ olamaz.

DÜNYADA EN GÜZEL ÅžEY

Bir gün de, cemaatine:
- Bu dünyada en güzel ÅŸey nedir? diye sordu
- Bilmiyoruz efendim, dediler.

Buyurdu ki:
- Dünyada en güzel ÅŸey, dünyaya düÅŸkün olmamaktır.