Muhammed bin Vasi "rahime-hullahü teâlâ" tâbiînin büyüklerindendir.
Dünyaya zerre kadar itibar etmez, insanlar nasihatlarından çok istifade ederlerdi.

Bir gün yanına biri gelip;
- Efendim, bana kaderi anlatır mısınız, dedi.

Cevaben mezarlığı gösterdi ona.
Hiçbir ÅŸey anlamadı adam.

Bu defa;
- Bu konu, geniÅŸ ilim ister. Kabirdekiler ÅŸimdi bununla hiç meÅŸgul deÄŸiller, buyurdu.
Yâni Âhirette bunu sana sormazlar, demek istedi.

ECELÄ°M ÇOK YAKIN

Bir gün de, bazı sevdikleri huzuruna gelip;
- Nasılsınız efendim? diye sordular.

Cevabında;
- Nasıl olayım, buyurdu. Ecelim yakın, amelim kötü, emelim uzundur.

ÇALIÅž DA PADÄ°ÅžAH OL!

Bir gün de nasihat istedi biri bu zattan.

Cevaben;
- Çalış da dünya ve âhirette padiÅŸah ol, buyurdu.

Adam anlamadı:
- Nasıl yâni efendim?

- Yâni bir dileÄŸin olunca, insanlardan bekleme, Rabbinden iste. Zira herkes O'na muhtaçtır. Ä°ÅŸte böyle olan mümin, hakiki padiÅŸahtır, buyurdu.

RABBÄ°NÄ° BÄ°LÄ°R MÄ°SÄ°N?

Bir gün de bu zâta;
- Rabbini bilir misin? diye sordular.

Cevaben;
Başını öne eÄŸip biraz durdu.

Sonra başını kaldırıp;
- O'nu bilen, az konuÅŸur, çok ibâdet yapar, buyurdu.