Müslim bin Yesar "rahime-hullahü teâlâ", Allah adamlarındandır.
O, ilâhî bir aÅŸka tutulmuÅŸtu ki, Rabbinin rızâsı'ndan baÅŸkaca bir maksadı yoktu.
Öyle huÅŸu ile namaz kılardı ki, Allah korkusu'ndan titrerdi her âzâsı.

Benzi beti sararır,
ÇoÄŸu zaman aÄŸlardı.
Rabbinden çok korktuÄŸu, yüzünden okunurdu.

Bir gün sevdikleri;
- Allah'ın lütfu boldur, niçin bu kadar çok korkuyorsun? diye sordular.

Cevaben;
- Bir kimse bir ÅŸeyden korkarsa, ondan kurtulmak için çalışır, gayret eder, öyle deÄŸil mi? diye sordu.

Dinleyenler;
- Evet öyledir efendim, dediler.

Sordu yine:
- Bir kimse de birÅŸeye kavuÅŸmak isterse, o da bunun için çalışır, deÄŸil mi?
- Elbette efendim.

Buyurdu ki:
- Ä°ÅŸte benim korktuÄŸum ÅŸey Cehenneme girmek'tir ki, bu ateÅŸten kurtulmak için ne kadar gayret etsem, azdır. En çok istediÄŸim ÅŸey ise, sonsuz olarak Cennete girmek'tir ki, buna kavuÅŸmak için de ne kadar çalışsam, azdır.

KÄ°M HAYÂ EDERSE…

Bir gün de sohbetinde;
- Bir kimse, Allah'tan hayâ etse, Allah da, ona azap yapmaktan hayâ eder. O, Allah'a ne kadar itaat ederse, insanlar da o kadar ona itaat ederler, buyurdu.

Ve ilave etti:
- Kim ne kadar Allah'tan korkarsa, Allah'ın kulları da ondan o kadar çekinir ve korkarlar. Kim Rabbinin her emrini aziz tutarsa, Allahü teâlâ da mahÅŸer günü onu aziz tutar. Ve kim gençliÄŸinde yaÅŸlılara hizmet ederse, kendisi yaÅŸlanınca da gençler ona hizmet ederler.