Müslim bin Yesar hazretlerinden bir gün nasihat istediler.

Onlara;
- Akıllı insan, dünyaya kıymet vermez, ona aldanmaz. Dünya'ya kıymet verenin her işi üzüntülü, karışık ve zor olur, buyurdu.

Ve şöyle devam etti:
- Dünya, zehir gibidir, gafil olanlar onu yer. O da, o gafilleri mahv-u perişan eder. Ey insanlar, bu dünya vefasız'dır, sıkıntıyla doludur.

ŞU İNSANLARA ŞAŞARIM

Bir sohbetinde de;
- Şu insanlara hayret ederim ki, dünyaya sıkı sıkı sarılmışlar. Sanki hiç ayrılmayacaklar. Halbuki biraz sonra, belki ölüp ayrılacak. Hazırlık yapacakken, o hâlâ oyalanıp durur, buyurdu.

Ve ekledi:
- Ölüm uyandırınca, herkes uyanacak, ama o uyanmanın hiç faydası olmayacak. İslâmiyet fedakârlık ister, çile ister.

Dinleyenler;
- Ama kimse çile çekmek istemez ki efendim, dediler.

- Doğru, çile çekmeyi kimse istemiyor. Zor geliyor, acı geliyor. Halbuki ilaçtır o. İlaçlar elbette acı olur. Biz de çocuklarımıza İslâmiyet'i, ehl-i sünnet'i anlatalım, öğretelim. Yoksa Rabbimize cevap veremeyiz âhirette.

SONSUZ ŞÜKRETMELİYİZ

Bir gün de sevdiklerine;
- Kardeşlerim, herkes bir şükrediyorsa, biz sonsuz şükretmeliyiz, buyurdu.

- Neden efendim? dediler.

Buyurdu ki:
- Çünkü biz "Ehl-i sünnet âlimleri"ni tanıyıp onları sevdik. Onların sayesinde hakkı bâtıldan ayırır olduk. Dünyada bundan büyük nîmet yoktur ve olamaz.