Alî bin Heyti hazretleri bir gün bir yere giderken bir hurma ağacı'nın altında oturdu. Yorulmuş ve acıkmıştı.
Yiyecek bir şey de yoktu yanında.
Üstelik hurma mevsimi de değildi.

Ama oraya oturur oturmaz canlandı o hurma ağacı.
Yeşillenip meyveyle doldu dalları.
Taze hurmalarla doldu ağaç.

Bu hâli kendisi de görüp, çok mahcup oldu Allahü teâlâdan.
Utancından yüzü kızardı.
Yemek için kalkıyordu ki, lüzum kalmadı kalkmasına.

Dallardan biri eğildi.
O da oturduğu yerden kolayca alıp yedi o taze hurmalardan.
Ve devam etti yoluna.

HALİS MÜMİN NASILDIR?

Bir gün bu zâta;
- Halis mümin nasıl olur efendim? diye sordular.

Cevabında;
- Halis mümin, kimseyi fena bilmez. kimsenin ardından konuşup da gıybet etmez, buyurdu.

Ve ilave etti:
- Halis mümin odur ki, elinden ve dilinden hiç kimse zarar görmez onun. İnsanlar rahatlıkla yanına giderler. Çünkü ondan bir zarar gelmeyeceğini iyi bilirler.

Ve özetledi:
- Yâni kimin yanına rahat gidiliyorsa, o, Allah indinde "iyi insan"dır. Kime de rahat gidilmiyorsa, bu da onun "kötü insan" olduğunun alametidir.

Bir gün de tövbe etmekten sordular.
- Ey insanlar, tövbeyi bir an bile geciktirmeyin ki, tövbe etmeden önce ölebilirsiniz, buyurdu.

Ve ekledi:
- Tövbeyi sonraya bırakanlar, muhakkak pişman olur. Zira ecel, çok vakit ânî gelip yakalar.