Alî bin Heyti hazretleri, güzel simalı olup, yakışıklı bir zattı.
Çok da mütevâzıydı mübarek zât.

Hem kibar ve zarifti.
Zekî, akıllı ve cömertti.
Herkese merhametle davranırdı.

Kendisine lazım olan bir ÅŸeyi isteseler, verir ve üstelik zevk alırdı bundan.
Zira O, baÅŸkalarının rahatını düÅŸünmekten, kendi menfaatini unuturdu.

KIZMA, SÄ°NÄ°RLENME!

Bir sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, dünyalık bir sebeple sakın sinirlenmeyin. Öfkelenen kimsenin aklı örtülür, buyurdu.

Ve ilave etti:
- Åžeytan da bunu fırsat bilip, o kimsenin boynuna bir yular takar ve kolaylıkla kendi yoluna çeker onu.

Ä°KÄ° ÅžEYÄ° UNUTMA

Bir gün de nasihat isteyen bir gence;
- Ä°yilerle birlikte olmaya bak, kötülerle olma, ÅŸu iki nasihati da unutma. Biri, iyilerle sohbet etmek, diÄŸeri, cahillerden uzak durmaktır, buyurdu.

Åžöyle devam etti:
- Kendi kusurlarını gör, baÅŸkasının ayıbını görme. Çünkü baÅŸkasının günahı sana sorulmayacak.

Åžöyle bitirdi:
- Dünya muhabbetini kalbine koyma. Zira dünya sevgisi, her günahın başıdır.

NE EKERSEK, ONU BÄ°ÇERÄ°Z

Bir gün de;
- Kim genç iken yaÅŸlılara hizmet ederse, kendisi yaÅŸlanınca da ona hizmet eden gençler bulunur. Ne ekersek, onu biçeriz, buyurdu.

Ve özetledi:
- Ä°yilik yapan iyilik bulur, kötülük yapan da kötülük.