Alî bin Vehb-i Sincari hazretleri, Irak'ta yaşayan büyük Evliyâdandır.
Yedi yaşında Kur'ân-ı kerîmi ezberledi.
Onüç yaşında Bağdat'a gidip, çok derin âlimlerden ders okudu.

Bütün bu ilimlerde tam yetişmişti ki, bir gece rüyasında, Ebû Bekr-i Sıddîk hazretlerini gördü.
Büyük sahâbî kendisine bir takke giydirdi.
Uyandığında, başında buldu takkeyi.

Birkaç gün sonra da Hızır aleyhisselâm rüyasına girdi ve;
- Yâ Alî, insanlara dînimizin emirlerini söyle, onlara anlat! buyurdu.

Nihâyet Resûlullah Efendimiz'i görmekle şereflendi rüyada.

Efendimiz de kendisine;
- Halka nasihat et! buyurdu.

Bu mânevî îkazlar üzerine nasihata başladı.
Ve çok faydalı oldu Allah'ın ularlına.

Ayrıca ziraatle uğraşır, çift sürer, tohum eker, hasat yapardı.
Bir gün tarlasında çift sürüyordu ki, öküzün biri düşüp öldü ansızın.

Hayvanı, boynuzundan tuttu ve;
- Yâ Rabbî, bunu dirilt! diye yalvardı.

Günahsız ağızla yaptığı duâ ânında kabul oldu.
Ve hayvan dirilip kalktı hemen.

SOĞUK CEHENNEM

Bir gün de sohbetinde;
- Cehennemin bir de soğuk kısmı vardır, buyurdu.

Dinleyenler şaşırdılar:
- Soğuk Cehennem mi dediniz efendim?
- Evet.

- Biz Cehennemi, ateş dolu bilirdik. Soğuk yeri de mi var hocam?
- Evet. Kur'ân-ı kerîmde "Zemherir" diye geçiyor ki, "Soğuk Cehennem"i bildiriyor işte. Soğuğu pek şiddetli olup, bir an dayanılmaz. Cinniler, Cehennemin soğuk kısmına atılacaktır, buyurdu.