Alî bin Vehb-i Sincari hazretleri, Irak'ta yaÅŸayan büyük Evliyâdandır.
Yedi yaşında Kur'ân-ı kerîmi ezberledi.
Onüç yaşında BaÄŸdat'a gidip, çok derin âlimlerden ders okudu.

Bütün bu ilimlerde tam yetiÅŸmiÅŸti ki, bir gece rüyasında, Ebû Bekr-i Sıddîk hazretlerini gördü.
Büyük sahâbî kendisine bir takke giydirdi.
Uyandığında, başında buldu takkeyi.

Birkaç gün sonra da Hızır aleyhisselâm rüyasına girdi ve;
- Yâ Alî, insanlara dînimizin emirlerini söyle, onlara anlat! buyurdu.

Nihâyet Resûlullah Efendimiz'i görmekle ÅŸereflendi rüyada.

Efendimiz de kendisine;
- Halka nasihat et! buyurdu.

Bu mânevî îkazlar üzerine nasihata baÅŸladı.
Ve çok faydalı oldu Allah'ın ularlına.

Ayrıca ziraatle uÄŸraşır, çift sürer, tohum eker, hasat yapardı.
Bir gün tarlasında çift sürüyordu ki, öküzün biri düÅŸüp öldü ansızın.

Hayvanı, boynuzundan tuttu ve;
- Yâ Rabbî, bunu dirilt! diye yalvardı.

Günahsız ağızla yaptığı duâ ânında kabul oldu.
Ve hayvan dirilip kalktı hemen.

SOÄžUK CEHENNEM

Bir gün de sohbetinde;
- Cehennemin bir de soğuk kısmı vardır, buyurdu.

Dinleyenler şaşırdılar:
- SoÄŸuk Cehennem mi dediniz efendim?
- Evet.

- Biz Cehennemi, ateÅŸ dolu bilirdik. SoÄŸuk yeri de mi var hocam?
- Evet. Kur'ân-ı kerîmde "Zemherir" diye geçiyor ki, "SoÄŸuk Cehennem"i bildiriyor iÅŸte. SoÄŸuÄŸu pek ÅŸiddetli olup, bir an dayanılmaz. Cinniler, Cehennemin soÄŸuk kısmına atılacaktır, buyurdu.