Alî bin Vehb-i Sincari hazretleri zamanında, Hemedan'da bir kimse vardı ki, melekut âlemini görüyordu.

Ancak bir müddet sonra kaybetti bu hâlini.
Çok üzülüp, tövbe ve istiÄŸfar etti hemen.
Bu hâlini tekrar kazanabilmek için bir Allah adamı aradı diyar diyar.

Nihâyet bu büyük zâtı tavsiye ettiler.
Çok sevinip, Hemedan'dan geldi bu Velî'yi ziyarete. Derdini söyleyip himmet ve yardımını rica etti.

O da kendisine;
- Üzülme. Eski hâlinden daha yüksek hallere kavuÅŸursun inÅŸallah, buyurdu.

Adam çok sevinmiÅŸti:
- Sahi mi efendim?
- Ä°nÅŸallah kardeÅŸim. Gözünü kapat!

Adam gözünü kapatınca, melekut âlemini gördü yine.

Buyurdu ki:
- Bu, senin önceki hâlin. Bir daha kapat bakalım. Bu defa neler göreceksin.
Bir daha kapatınca, yerden tâ ArÅŸ'a kadar bütün âlemleri aÅŸikâr gördü bu defa.

Son olarak;
- Gözünü aç ve bir adım at, buyurdu.
Adam gözünü açıp bir adım atınca, Hemedan'da buldu kendini.

EN BÜYÜK NÄ°MET

Bir gün, bazı gençler gelip;
- Efendim, en büyük nîmet nedir? diye sordular bu zâta.

Cevabında;
- En büyük nîmet doÄŸru îmândır, buyurdu.

- Nîmetin artması için ne yapmamız gerekir efendim?
- Åžükretmemiz lazım.

- Îmân da artar mı ki hocam?
- Îmân artmaz. Ama saÄŸlamlaşır, kuvvetlenir. Yâni îmânın nuru artar, parlaklığı çoÄŸalır.

- Îmân nîmetine nasıl ÅŸükredilir efendim?
- Åžükretmek, günah iÅŸlememekle olur.