İmâm-ı âzam Ebû Hanîfe hazretleri rahmetullahi aleyh geçim için kumaş ticâreti yapar, kolaylık gösterirdi müşteriye.

Mesela fakir biriyse,
Veya bir ahbabıysa,
Yâhut kimsesiz, garip ve yaşlıysa,
kârsız, yâni maliyetine verirdi.

Nitekim bir gün fakir bir kadın geldi dükkânına.
Ve kıymetli bir elbiseyi gösterip;
- Şunu bana şu fiyata ver, diye ricâ etti.

Hazret-i İmâm;
- Para verme, al götür, buyurdu.

Kadının suratı asıldı.
İmam hazretlerine dönüp;
- Benimle alay mı ediyorsun? dedi

Mübarek zat;
- Hayır bacım estağfirullah, hediyem olsun. Al götür, giydikçe bana duâ edersin, buyurdu.
Kadın mahcup oldu bu defâ.

Elbiseyi alıp çıktı.
Giderken duâ ediyordu İmâm-ı âzam hazretlerine.

METRESİ NE KADAR?

İmâm-ı âzam hazretleri, mal satın alırken de titiz davranıyor, kul hakkı korkusundan kılı kırk yarıyordu.

Şöyle ki;
Bir gün, tüccarın biri bir parti mal getirdi hazret-i İmâmın dükkânına.
Kıymetli kumaşlardı bunlar.

Büyük İmâm sordu:
- Metresi ne kadar?
- Şu kadar.

Ancak fiyat düşük geldi İmâm hazretlerine.
- Bu mal için, bu fiyat çok ucuz, buyurdu. Ya bunu geri götür, ya da pahalıya sat.

Tüccarın şaşırdığına görünce de;
- Dînimizde aldanmak da yoktur, aldatmak da, buyurdu