Abdullah bin Mübârek hazretleri, bir
kış günü Nişâbur pazarında dolaşırken, sırtında yalnız ince bir gömlek olan bir kölenin soğuktan titrediğini gördü.

Yanına yaklaşıp;
"Efendine söyle de, sana
kalın bir palto alsın?" dedi.

Köle cevâben;
"Söylememe lüzum yok" dedi.

"Neden?" deyince;
"Çünkü O, beni görüyor ve
hâlimi gâyet iyi biliyor" dedi.

Köleden bu cevâbı işitince,
çok duygulandı.
Ve feryâd edip yere yıkıldı.

Kendine geldiğinde;
"Ey insanlar! Sabrı, tevekkülü ve kanâatı bu köleden öğreniniz!" buyurdu.

* * *

Bir gün gencin biri;
- Efendim, çok günah işliyorum. Bu fenâ halden kurtulmak için bana ne tavsiye edersiniz?" diye sordu.

Cevâbında,
"Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını oku. Allah adamlarının kitabını okuyanın kalbi nurlanır, temizlenir ve parlar. Böylece günahlar o kimseye çirkin gelir" buyurdu.

* * *

Bir gün de bâzı dostları;
"İhlâsın alâmeti nedir efendim?" diye sordular bu zâta.

Cevâbında;
"İhlâslı Müslümanı methetseler, hiç sevinmez. Çünkü Onun, insanlarla işi yoktur. Onun işi Allah iledir. Yalnız Allah'ın rızâsını düşünür. Onu kazanmaya bakar. Her işini, Allah emrettiği için yapar ve sevabını da O'ndan bekler" buyurdu.