Sehl bin Abdullah Tüsterî hazretleri, her duâsı kabul olan bir zattı. Hangi hastaya duâ etse, o şifâ bulurdu.
Kendinin de hastalıkları vardı.

Bir gün bâzı sevdikleri;
"Efendim, hastalar duânızla biiznillah şifâ buluyor. Siz de hastalıklarınız için duâ etseniz de kurtulsanız bu dertlerden" dediler.

Mübârek gülümseyip;
"Bunlar dert değil, ni’mettir. Sabredip sevap kazanıyorum" buyurdu.

* * *

Bu zat bir sohbetinde;
"Müslüman, insanları memnun etmeyi değil, Allahü teâlânın rızâsını düşünür" buyurdu.

Sözüne devamla;
Bir iş yapacağı zaman; "İnsanlar ne der?" hesabı yapmaz. "Rabbim ne der?" diye düşünür. O râzı olacaksa yapar, yoksa vazgeçer" buyurdu.

* * *

Bir gün de bir talebesine;
"Sana, iyiliklerden en güzel iki tânesini söyleyeyim mi evlâdım? diye sordu.

Talebe;
"Sevinirim hocam" deyince;
"Allahü teâlâya doğru îmân et ve O'nun kullarına iyilikte bulun!" buyurdu.

* * *

Bir gün de sevdiği birine;
"Sana kötülüklerden en kötü iki tânesini de söyleyeyim mi?" diye sordu.

O kimse;
"İyi olur hocam" deyince,
"Allahü teâlâya şirk koşma ve insanları incitip, Allahın kullarına eziyet etme!" buyurdu.