Bir gün Sehl bin Abdullah Tüsterî hazretlerine biri gelip;
"Efendim, ben köseyim, duâ edin
de sakalım çıksın" diye ricâ etti.

Büyük Velî ona;
"Elini yüzüne sür!" buyurdu.
Adam sürünce şaşıp kaldı.

Zîrâ bir tutam sakal gelmişti eline.
Hem de gür olanından.

"Nasıl olur?" demeyin.
Allahü teâlâ herşeye kadirdir.
Cenâb-ı Hak çok sevdiği "Evliyâ kulları"nı mahcup etmemek için
böyle kerâmetleri yaratır.
O'nun herşeye gücü yeter.

* * *

Bir gün de bir talebesi;
"Hocam benim nasîhata ihtiyâcım var. Bana nasîhat eder misiniz" diye arzetti.

Büyük Velî;
"Evlâdım, sana iki nasîhatım var. Birincisi, beş vakit namazını mutlaka kıl. Zarûret haller hâricinde kazaya bırakma" buyurdu.

Genç sordu:
"Zarûret haller nelerdir efendim?"
"Uyku ve unutmak. Bu hallerde de hemen kazâsını yaparsın. İkinci nasîhatim, annenin ve babanın duâsını al. Hele baba duâsı, Peygamberin ümmetine duâsı gibidir" buyurdu.

* * *

Bir gün de bu zâta;
"Efendim, İslâm ahlâkı nedir?" diye sordular.

Cevâben;
"İslâm ahlâkını çok târif edenler olmuş. Ama bir târif benim çok hoşuma gidiyor" buyurdu.

"O hangisi efendim? dediklerinde;
"Kimseye yük olmamak, bilâkis herkesin yükünü çekmektir. Böyle olan kimse herkes tarafından sevilir" buyurdu.