Âmir bin Abdullah hazretleri, Eshâb-ı kirâmdan Zübeyr bin Avâm hazretlerinin torunudur.
Bir gün babası Abdullah bin Zübeyr hazretlerini ziyârete gittiğinde babası kendisine;
"Neredeydin oğlum?" dedi.

O da cevâben;
"Babacığım, bir kısım insanlarla tanıştım. Devamlı Kur'ân-ı kerim okuyor ve Allah korkusundan bayılıp kendilerinden geçiyorlar" dedi.

Babası cevâben;
"Evlâdım, ben Resûlullah'ı Kur'ân-ı kerîm okurken çok gördüm. Ama onda hiç böyle haller olmazdı" dedi.

Babasının bu sözü üzerine
terketti onları.

BİR SAAT

Bir gün Âmir bin Abdullah hazretlerine;
"Efendim, bir mübârek geceyi ihyâ etmek için sabaha kadar ibâdet etmek gerekir mi?" diye sordular.

Cevâbında;
"Hayır, bir saat kadar ihyâ etmek, bütün geceyi ihyâ etmek olur" buyurdu.

NAMAZ

Bir gün de;
"İbâdetlerin en mühimi nedir efendim?" diye sordular.
"En mühim ibâdet, bütün ibâdetleri kendinde toplayan ve insanı Allahü teâlâya en çok yaklaştıran "Namaz"dır" buyurdu.

DOĞRU KILINIRSA

Bir gün de buyurdu ki:
"Namazı doğru kılmakla şereflenen bir kimse, çirkin şeyler yapmaktan korunmuş olur. Âyet-i kerîmede meâlen; (Doğru kılınan namaz, insanı kötülüklerden herhâlde uzaklaştırır) buyuruldu.