Cebrâil aleyhisselâm, bir gün hazret-i Ebû Bekr'in Resûlullaha olan sevgisini ölçmek için "a'mâ" şekline girip, oturdu yolunun üzerine.

Hazret-i Ebû Bekir, o gün kıymetli elbise giyinip çıktı evden. Az sonra "bir a'mâ" gördü ilerde. Bir kenarda oturmuş duâ ediyordu.

Durup, dinledi.
A'mâ; "İlâhî! Resûl'ün aşkı için kim bana bir şey verirse, onu azîz eyle!" diyordu.

Derhal cübbesini çıkarıp ona verdi ve; "Bir daha söyler misin?" diye ricâ etti.
Cibrîl tekrar edince, gömleğini çıkarıp verdi bu defâ.

Tekrar ricâ etti:
"Bir daha söyler misin!"

Cibrîl, tekrar edince, pabuçlarını çıkarıp verdi bu sefer. Ve öylece gitti eve. Cebrâil aleyhisselâm, aldığı bu şeyleri götürüp Resûlullah Efendimizin önüne koydu.

Efendimiz aleyhisselâm;
"Bunlar nedir?" diye sordular.

Hazret-i Cibrîl;
"Ebû Bekr'e âit yâ Resûlallah" dedi.

"Ne sebeple aldın?"
"Size olan sevgini öğrenmek için imtihan ettim Onu. Şöyle ki, a'mâ şekline girip, yolunun üzerine oturdum. Ve senin aşkın için bir şeyler istedim ondan. O da bunları çıkarıp verdi.

Resûlullah Efendimiz, Hazret-i Ebû Bekr'i çağırdılar ve o şeyleri önüne koyup; "Yâ Ebâ Bekr, bu giyecekler sana âitmiş" buyurdular.

Hazret-i Ebû Bekr; "Ben bu şeyleri bir a'mâya vermiştim yâ Resûlallah!" dedi.

Efendimiz;
"O a'mâ dediğin Cebrâil'di yâ Ebâ Bekr, bunlar senin" buyurdular.

Hazret-i Ebû Bekr;
"Ama ben bunları Allah için vermiştim yâ Resûlallah, geri almam" dedi.
Ve alıp, muhtaçlara verdi.