Bir gün Ca'fer-i Sâdık hazretlerine;
"Efendim, Allahü teâlâ fâizi niçin haram kılmıştır?" diye sordular.

Cevâbında;
"İnsanların birbirlerine karşılıksız ihsânda bulunmaları için haram kıldı. Fâiz haram olmasaydı, birbirine karşılıksız iyilik yapan kimse kalmazdı" buyurdu.

ÂMİN DEDİM

Bir gün yolda gidiyor, biri de arkasından yürüyordu. Bir ara Ca'fer-i Sâdık hazretleri;
"Yâ Rabbî! bana bir elbise gönder" diye duâ etti.

Az sonra biri geldi ve elindeki paketi uzatıp;
"Bunu size gönderdiler" dedi ve uzaklaştı.
Büyük Velî paketi açtığında, kıymetli bir elbise görüp, Allaha şükretti.

Arkasından tâkip eden kişi, hazret-i İmâma yanaşıp;
"Efendim, siz o duâyı yaparken ben de âmin dedim. Eski elbisenizi de bana verin" deyince, yeni elbiseyi ona verip kendisi evine gitti.

O ÜZÜLÜNCE

Hakem bin Abbâs-ı Kelbî anlatıyor:
"Benim, Zeyd isminde bir amcam vardı ki, Ca'fer-i Sâdık hazretlerini sevmezdi.

Bir gün bir mecliste hazret-i İmâm'ın kerametmerinden bahsedilirken amcam söz alıp;
"Ca'fer-i Sâdık nerde, böyle işler nerede?" dedi.

Hazret-i Ca'fer, bu sözden haberdar olunca çok üzüldü ve;
"Yâ Zeyd-i Kelbî, Allahü teâlâ sana, kelb büyüklüğünde bir hayvan musallat etsin" buyurdu.

Aynı gün Zeyd bir yere gidiyordu ki, yolda köpek büyüklüğünde bir arslan âniden saldırıp, vücûdana parçaladı.