Dâvûd-i Tâî hazretlerine, bir gün bâzı sevdikleri;
"Efendim, niçin evlenmiyorsunuz?" diye sordular.

Cevâbında;
"Evliliğin mes'ûliyeti çoktur. Sâliha bir hanımla evlenirsem, hukukuna riâyet edemem diye korkuyor, bu sebeple evlenmeye cesâret edemiyorum" buyurdu.

Ve ekledi:
"Ayrıca kul hakkı var".

"Nasıl kul hakkı efendim?"
"Zevcemin kalbini incitirsem, kul hakkı olur ki, helâl etmezse mahşer gününde ödemek çok zordur. Zîrâ üstünde zerre kadar kul hakkı bulunanlar, bunu ödemedikçe Cennetin kokusunu bile duyamayacaklar. O gün, bir dank miktarı, yâni ufak bir hak için, bir yıllık namazın sevabı alacaklıya verilecektir.

"Sevabı yoksa?" dediler.
"O zaman, alacaklının günahları alınıp buna yüklenir" buyurdu.

EMR-İ MA'RÛF

Bir gün de bu zâta:
"Emr-i ma'rûf nedir efendim?" diye sordular.

Cevâbında;
"Emr-i ma'rûf, Allah'ın dînini O'nun kullarına öğretmektir ve çok sevaptır" buyurdu.

"Ne kadar çok efendim?"
"Bir kimseyi bir dünya sıkıntısından kurtarmanın sevabı, bütün cihanın nâfile ibâdetlerinin toplamından daha çoktur. âhiret sıkıntısından kurtarmanın sevabını düşünün artık" buyurdu.

Ve şunu söyledi:
"Hocamdan duymuştum. "İnsanlar, yaptıkları emr-i ma'rûf hizmetine karşılık, Cennette kavuşacakları ni'metleri bilseler, sevinçten herşeyi unutur, sokaklarda oynarlardı" buyurmuştu".