Fudayl bin İyâd hazretleri, gençlik senelerinde soygunculuk yapardı.
Bir gün, adamları bir kervanı soydular.
Sonra da yemek için bir yere oturdular.

O sırada kervandan biri gelip;
"Reis hanginiz?" diye sordu.

"Reis burada yok" dediler.
"O nerdedir peki?"

Ona bir ağacı gösterip;
"Bak, şu ağacın altında namaz kılan biri var ya, işte reisimiz odur" dediler.

Adam şaşırdı:
"O niçin sizinle yemiyor?"
"O her gün oruçludur, gündüzleri yemek yemez".

Adam, hayretler içinde ayrılıp Hazret-i Fudayl'ın yanına gitti.
"Kusûra bakmazsanız size bir şey soracağım".

"Estağfirullah sor".
"Bir yanda namaz oruç, bir yanda harâmîlik. Bu nasıl oluyor?"

Hazret-i Fudayl derin bir nefes alıp;
"Doğru diyorsun, gerçekten tuhaf. Ama ümitliyim, inşallah bir gün kurtulurum bu işlerden" dedi.
Ve kısa zamanda kurtulup, büyük bir "Velî" oldu.

MÜTEVAZI OLUN!

Bu zat bir sohbetinde;
"Mütevâzı olun. Allahü teâlâ tevâzu göstereni yüceltir, kibredeni alçaltır" buyurdu.

"Kibirliler sevimsiz oluyor" dediler.
"Onları Allah da sevmez. Onlar kendilerini üstün gördükçe, daha da sevimsizleşir ve alçalırlar" buyurdu.

Ve ekledi:
"Bu gibiler, mahşer gününde de karıncalar gibi mahşer ehlinin ayakları altında ezilip horlanacaklardır. Cenâb-ı Hak her günahı affeder, ama kibirliyi aslâ. Kalbinde zerre kadar kibir olan bir mü'min, bunun cezâsını çektikten sonra Cennete girecektir".