Fudayl bin İyâd hazretleri, tövbe ettikten sonra hanımına;
"Ben Kâbe'ye gidiyorum. İster benimle gel, istersen aramızdaki nikâh bağını çözelim, serbest ol" dedi.

Hanımı;
"Allah korusun, niçin ayrılayım" dedi.
Ve birlikte yola çıktılar.

Bâzı âlimler ile görüşüp tanıştılar. İmâm-ı a'zam hazretlerinin de derslerine katılıp çok şeyler öğrendi. Az zamanda yetişip, âlim ve Velî oldu.

AFFIN SONSUZ

Bir gün Arafat meydanında, toplanan halka baktı, herkes Hak teâlâdan mağfiret diliyordu.

Kendi kendine;
"Yâ Rabbî, sen kerîmler kerîmisin. Bu kulların hepsini de affedebilirsin. Affın sonsuz, mağfiretin nihâyetsizdir" diye mırıldandı.

O anda kalb kulağına;
"Ey Fudayl, senin bu hüsnü zannın hürmetine, bu hüccâcın hepsini affettim!" diye bir ses geldi.

ALIN YAZISI

Bir gün bu zâta gelip;
"İnsan alın yazısını bilebilir mı efendim?" diye sordular.
"Elbette, insanın gönlünde ne yatıyorsa, alın yazısı odur" buyurdu.

Ve sordu onlara:
"Bir ırmağın akış istikâmetinden, hangi noktada denize döküleceği belli olmaz mı?"
"Elbette belli olur" dediler.

"İşte insanın alın yazısı da, yaptığı işlerden anlaşılır. Bir kimse ibâdete sarılıp günahlardan kaçıyorsa, bunun Cennete gideceği umulur. Biri de Allah'tan korkmuyor ve çılgınca günah işliyorsa, onun da Cehenneme gideceği anlaşılır".