Horasanlı biri, hanımıyla Hacca gidecekti. Yola çıkmadan önce Habîb-i Acemî hazretlerine gelip;
"Efendim, Biz Hac'dan dönünceye kadar şu onbin dirhem ile benim için bir ev alır mısınız?" dedi.
Ve parayı verdi.

Hazret-i Habîb;
"Olur alırım" deyince, teşekkür edip ayrıldı.

Ancak o günlerde Basra'da büyük bir kıtlık başgösterdi. Halk açlıktan perîşandı.
Büyük Velî kendi kendine; "Bu para ile gıdâ maddesi satın alıp Allahın kullarını doyurayım, o kimse için de, Rabbimden, Cennette bir köşk satın alırım" diye düşündü.

Ve düşündüğü gibi yaptı.
Horasan'lı hacdan dönüp "Evi aldınız mı" diye sorunca;
"Sana öyle bir köşk aldım ki, bahçesinde ağaçlar, meyveler ve nehirler bulunmaktadır" dedi.

Adam sevinip;
"Pekâlâ o köşkü bir göreyim" deyince, hazret-i Habîb olan biteni anlattıktan sonra;
"Satın aldığım o köşk Cennettedir ve sen ona yakında kavuşursun" dedi.

Horasanlı;
"Pekâlâ, bunun için bana bir senet yaz" deyince; "Bu, Habîb-i Acemî'nin, azîz ve celîl olan Rabbinden, şu Horasanlı için satın aldığı köşkün senedidir" yazıp verdi.

Adam bunu hanımına verip; "Ölürsem, bu yazıyı kefenime koy" dedi ve birkaç gün sonra vefâ etti. Ertesi gün kabri ziyarete gidenler, kabrin üzerinde yeşil bir ipek gördüler.

Üzerinde;
"Bu, Habîb-i Acemî'nin, Allahü teâlâdan şu Horasanlı için satın aldığı köşkün berâtıdır. Allahü teâlâ, o köşkü Horasanlıya verip, Habîb'i borcundan kurtardı" yazıyordu.