Hasan-ı Basrî hazretleri, birgün bir dostunun cenâzesine varıp, definden sonra çok ağladı.

"Niçin ağlarsınız?" dediler.
"İşte en son varacağımız yer, şu kabirdir. Buraya hepimiz gireceğiz. Bunu bile bile nasıl günah işleriz?" buyurdu.

Herkes çok duygulandı.
Hepsi uzun uzun ağladı.

BU SU NEDİR?

Bir gün de, damda namaz kılıyordu. Secdede ağlamaya başladı. Gözyaşları sel olup, damın kenarından aşağıya aktı ve aşağıdan geçen bir adamın üzerine damladı.

Adam;
"Acabâ bu damlıyan su necis midir?" diye merak etti.

Yukarıya bakıp;
"Bu su pis mi, elbisemi yıkasam mı?" diye seslendi.

Cevâben;
"Yıka o elbiseyi. Zîrâ o su, bir günahkârın gözyaşıdır" buyurdu.

KİME VEREYİM?

Bir gün de biri gelip;
"Efendim, evlenme çağında bir kızım var. İsteyeni çok. Acabâ hangisine vereyim?" diye sordu.

Cevâbında;
"Allahtan korkana ver. Eğer kızını severse, ne âlâ. Sevmezse, Allahtan korkar da hiç olmazsa zulmetmez" buyurdu.

VERİCİ OLUN

Bir gün de birkaç sevdiğine;
"Kendinizi vermeye alıştırın" buyurdu.

"Verecek birşeyimiz yoksa efendim?" dediler.
"Hiç olmazsa tebessüm edin. Bu da bir sadakadır" buyurdu.