Tâbiînin büyüklerinden olan Sâbit bin Eslem Benânî hazretleri "rahmetullahi aleyh", zâhid, âbid ve müttekî bir zât idi. Enes bin Mâlik radıyallahü anh" Onu çok severdi.
Bir gün Onu gördü.
Ve dikkatle bakıp;
"Senin gözlerin, Resûlullahın gözlerine ne kadar da çok benziyor" dedi ve Resûlullahı hatırlayıp çok ağladı.

KABİRDE NAMAZ

Vefât ettiğinde defnedip, mübârek kabrini kerpiçle ördüler. Ertesi gün kabre gelenler kabrin üzerini nur kaplamış gördüler. Ayrıca kabrinin civarından geçen kimseler, bâzen içerden Kur'ân-ı kerîm sesleri işitirlerdi.
Bir sevdiği vardı.
Bir gün bu zâta;
"Falan kimse çok kibirlidir" dedi. Sâbit el Benînî hazretleri Ona cevâben; "Onun önünde ölüm yok mudur ki kibirleniyor?" buyururdu.

DUÂ ETTİN Mİ?

Bu zat Enes bin Mâlik hazretlerinden rivâyet ediyor ki, Peygamber efendimiz müslümanlardan birini ziyâret etmişti. Fakat onu o kadar zayıf ve halsiz gördü ki, âdeta çocuk gibi olmuştu.
Hayret etti.
Kendisine;
"Sen, Allahü teâlâya nasıl duâ ediyorsun?" diye sordular. O kimse cevâben; "Yâ Resûlallah! Ben duâlarımda; yâ Rabbî, beni âhırette ne ile cezâlandıracaksan, o cezayı dünyâda ver, diyordum" dedi.
Peygamberimiz;
"Olmaz" dedi.
"Böyle duâ edeceğine,"Allahümme Rabbenâ âtinâ fiddünyâ haseneten ve fil âhıreti haseneten ve kınâ azâbennâr" diye duâ etseydin" buyurdular.