Vehb bin Münebbih hazretleri "rahmetullahi aleyh" Tâbiîn devrinde yetiÅŸen tanınmış hadîs âlimidir. Bu zat antalıyor: Dâvûd aleyhisselâm; "Yâ Rabbî! Seni aradığımda nerede bulurum?" dedi.
Böyle sordu.
Allahü teâlâ;
"Ben, benden korkularından dolayı kalbleri titreyip, ürperenlerle beraberim" buyurdu. Sonra da; "Ey Dâvûd! Hangi kulumun günâhını affetmeyi severim biliyor musun?" buyurunca, hazret-i Dâvud sordu:
"Kimin yâ Rabbî?"
Allahü teâlâ;
"Günahlarını hatırladığı zaman, içi titriyen kullarımdır" buyurdu.

HANGÄ°SÄ° ÜSTÜN?

Vehb hazretlerine; "Efendim, çok ibâdet yapan iki kiÅŸiden hangisi daha üstündür?" diye sordular.
Cevâbında;
"Hangisinin insanlara faydası çoksa, o daha üstündür" buyurdu.

SUÇUNUZ NEYDÄ°?

Bu zat anlatıyor: Îsâ aleyhisselâm, yanında havârîleri olduÄŸu halde bir köye uÄŸradı. Orada herkesi ölmüÅŸ halde görünce; "Bunlar toplu halde öldüklerine göre Allahın gazabına uÄŸramışlar" dedi ve ölülerden birine; "Allahın izniyle kalk!?" diye seslendi.
Bir ölü dirildi ve;
"Buyurun!" dedi.
Îsâ aleyhisselâm; "Suçunuz ne idi ki, bu azâba müstehak oldunuz?" diye sorunca, "Ey Allahın Nebîsi, biz dünyayı, çocuÄŸun annesini sevdiÄŸi gibi sevmiÅŸtik. Dünyalık iÅŸlerimiz yolunda olunca sevinir, iyi gitmeyince üzülürdük" dedi.
Îsâ Nebî sordu:
"Sonra ne oldu?"
Cevâbında; "Gece çok iyiydik. Sabah bu hâle geldik" dedi.