Evliyânın büyüklerinden Abdullah bin Hubeyk hazretleri "rahmetullahi aleyh" çok ibâdet yapardı. Aslen Kûfelidir.
Åžöyle anlatıyor:
Bir âbid vardı.
Onu ziyâret için yanına gitmiÅŸtim. Bir ara; "Kendini nasıl buluyorsun?" dedim. "Günâhı çok, sevâbı az, yolculuÄŸu uzun olan biri gibi buluyorum" dedi.
Yine sordum.
"Azığın nedir?"
"Tek sermayem, O'nun af ve maÄŸfiretinden ümitli olmamdır" dedi.

NÄ°YET BOZUKSA

Yine o anlatıyor: Birisi Resûlullah Efendimize gelerek; "Yâ Resûlallah! Dünyalık elde etmek gâyesiyle gazâya giden kimse için ne buyurursunuz?" diye sordu.
Efendimiz dinledi.
Ve cevâb olarak;
"Onun için bir ecir (yâni sevâb) yoktur" buyurdular.

KIYAMET

Bir gün de ÅŸunu anlattı: Birisi Resûlullah Efendimize gelip; "Yâ Resûlallah! Kıyâmet ne zamandır?" diye suâl etti.
Efendimiz sordu:
"Hazırlığın ne?"
O kimse; "Fazla bir ÅŸey hazırlamadım yâ Resûlallah. Ama Allah ve Resûlünü çok seviyorum" dedi.
Efendimiz;
"Öyleyse âhirette sevdiklerinle berâber olursun" buyurdu.

EN ÇOK AZAB

Bu zat anlatıyor: Muâz bin Cebel hazretlerinin rivâyetiyle Resûlullah Efendimiz; "Kim, kalbinden ihlâsla ve yakîn ile "lâ ilâhe illallah" derse, Cennete girer ve ona Cehennem ateÅŸi hiç dokunmaz" buyurdu.