Bakıyye bin Mahled hazretleri "rahmetullahi aleyh" hadîs ve fıkıh âlimidir. Åžöyle anlatılır: Birgün, oÄŸlu düÅŸmana esîr düÅŸmüÅŸ bir kadın, Bu zâta geldi.
Huzuruna çıktı.
Durumu anlatıp;
"Çok üzülüyorum efendim. Ne olur, bir duâ edin de oÄŸlum kurtulsun" dedi. Bakıyye bin Mahled kadını gönderdikten sonra, Allahü teâlâya duâ etti. Ertesi gün kadın, oÄŸluyla birlikte bu zâta geldi.
TeÅŸekkür etti.
Ve duâ edip;
"OÄŸlum saÄŸ sâlim döndü efendim. Fakat size söyleyeceÄŸi ÅŸeyler var" dedi. Genç ÅŸöyle anlattı: "Efendim, ben esîr iken düÅŸman kumandanlarından birinin elindeydim. Onun adamı, beni baÅŸka bir esirle birlikte her gün, ayaklarımız zincirle baÄŸlı olduÄŸu hâlde baÄŸ ve bahçelerde çalıştırırdı. Dün enteresan birÅŸey oldu.
"Hayrola ne oldu?"
Zincirlerimiz koptu.
Muhâfız gördü ve beni çağırıp; "Zinciri sen mi kırdın?" diye sordu. "Hayır kendi kendine düÅŸtü" deyince, hayret edip din adamlarını çağırdılar.
Din adamı sordu:
"Annen var mı?"
"Evet var" deyince; "Allah annenin duâsını kabûl etti ve bağını düÅŸürdü. Allah seni serbest bıraktı. Bizim seni alıkoymamız ve baÄŸlı tutmamız mümkün deÄŸildir" dedi. Ve bana yiyecek verip, gönderdiler.

CENNETE NE Ä°LE GÄ°RÄ°LÄ°R?

Bir gün bu zâta; "Hocam, Cennete ne ile girilir?" diye sordular. Cevâben; "Allahın rahmetiyle girilir" buyurdu.
Sordular yine:
"Herkes mi?
"Evet. Efendimiz aleyhisselâm bir gün; "Hiç bir kul, kendi ameliyle Cennete girmez. Ancak Allahü teâlânın rahmetiyle girebilir" buyurmuÅŸtu.