Osmân bin Muhammed bin Ebî Åžeybe hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Resûlullah Efendimizin hadîs-i ÅŸerîflerinden ÅŸöyle naklediyor: Yârın kıyâmet gününde ümmetimden ihtilâflı iki kiÅŸi, Hak teâlânın huzûruna çıkar.
Biri alacaklıdır.
Ve hakkını ister.
Rabbimiz diÄŸerine; "Bu kardeÅŸinin sende olan hakkını ver" buyurur. "Yâ Rabbî! Hiç sevâbım kalmadı, ne vereyim?" deyince, hak sâhibine; "Bunun hiç sevabı kalmadı" buyurur.
O kul üzülür.
Hak teâlâya;
"Yâ Rabbî! O zaman günahlarımı alsın" der. Resûlullah Efendimiz sözün burasında aÄŸlayarak; "O gün öyle dehÅŸetli bir gündür ki, baÅŸkalarının günahlarını yüklenmek ÅŸöyle dursun, insan kendi günahının yükünden kurtulmaÄŸa muhtaç olduÄŸu bir gündür" buyurur.
Eshâb aÄŸlaşırlar.
Efendimiz anlatır:
Allahü teâlâ hak sâhibine; "Başını kaldır da Cennetin ÅŸu muhteÅŸem köÅŸklerine bak" buyurur. Hak sâhibi; "Yâ Rabbî! GördüÄŸüm bu köÅŸkler hangi ÅŸehîd, hangi sıddîk veya hangi Peygamberindir?" diye sorar.
Merak etmiÅŸtir.
Hak teâlâ ona;
"Ä°ÅŸte o gördüÄŸün göz kamaÅŸtırıcı köÅŸkler, bedellerini ödeyenler içindir" buyurur. Hak sâhibi; "Yâ Rabbî! Bunların bedellerini kim ödeyebilir ki?" deyince; Allahü teâlâ; "Sen ödeyebilirsin" buyurur.
O kimse şaşırır.
Ve arz eder ki;
"Neyim var ki yâ Rabbî, ben ne ile ödiyebilirim?" der. Allahü teâlâ; "Hakkını bu kardeÅŸine bağışlarsan, bunlara mâlik olursun" buyurur.
Hak sâhibi sevinir;
Ve cenab-ı Hakka;
"Bağışladım yâ Rabbî" der. Allahü teâlâ; "Haydi, arkadaşının elinden tut da berâber Cennete giriniz" buyurur.