Ahmed bin Hanbel hazretlerinin "rahmetullahi aleyh" vefât haberini duyan Muhammed bin Huzeyme, çok üzülmüÅŸtü. Rüyâsında Ahmed bin Hanbel'in Cennette salınarak yürüdüÄŸünü gördü.
Çok ÅŸaşırdı.
Kendisine;
"Ey Ä°mâm! Bu nasıl yürüyüÅŸ?" dedi. O da; "Dünyâda Allahın dînine hizmet edenler, Cennette böyle yürürler" buyurdu. "Allahü teâlâ sana nasıl muâmele etti?" deyince, ÅŸöyle anlattı: "Allahü teâlâ beni affetti ve; "Ey Ahmed! Kur'ân-ı kerîm benim kelâmımdır diye inandığın için seni yükselttim" buyurdu".
Çok sevindim.
Sonra da bana;
"Ey Ä°mâm! Dünyada iken Süfyân-ı Sevrî'den sana ulaÅŸan duâlar gibi duâ ederdin. Åžimdi de öyle duâ et" buyurdu. Ben de; "Ey âlemlerin Rabbî olan Allah'ım! Bizi affeyle ve bize suâl sorma" diye duâ ettim.
Duâm sona erdi.
Hak teâlâ bana;
"Ey Ahmed! Ä°ÅŸte Cennet. Haydi gir oraya!" buyurdu. Ben de Cennet'e girdim.

HAYIR! OLMAZ!

Ahmed bin Hanbel hazretleri vefât ederken eliyle iÅŸâret edip; "Hayır olmaz!" dedi. Yanındaki oÄŸlu; "Babacığım bu ne hâldir?" diye sordu.
O cevap verdi.
Åžöyle anlattı:
"Åžu an tehlike zamânıdır. Åžeytan karşıma kalbimi bozmak istiyor ve; "Ey Ahmed! Benim elimde can ver" diyor.
Aldatmak istiyor.
Ben de ÅŸeytana;
"Hayır olmaz! Hayır olmaz!" diyorum. Bir nefes kalıncaya kadar tehlike var. Åžeytanın aldatmasından emîn olmak yoktur.