Ahmet Kihtû hazretleri "rahmetullahi aleyh" Timur Hân'ın Hindistan seferi esnâsında Delhi'deydi. Delhi iÅŸgal edilmeden onbeÅŸ gün önce, Allahın izniyle haber verdi. Sevenleri, Onun tavsiyesi üzerine ÅŸehri terkedip, baÅŸka yerlere gittiler.
Ahmed Kihtû kaldı.
Gidenlerle gitmedi.
"Biz halka tâbiyiz" buyurup, diÄŸer insanlarla berâber Delhi'de kaldı. Timur Hân'ın askerleri ÅŸehri iÅŸgal edip, çok kimseyi esîr ettiler. Esîrler arasında Ahmed Kihtû hazretleri de vardı.
Hücreye koydular.
Kapısını kitlediler.
Ama Ona gâibden her gün sıcak ekmek gelirdi. Askerler bu hâle vakıf olup, Timur Hân'ı haberdâr ettiler. O da kendisini ziyâret edip serbest bıraktı. Çok hürmet edip, duâsına mazhar oldu.

O MÄ°SAFÄ°R KÄ°MDÄ°R?

Bu zât ÅŸöyle anlatır: Bu fakir, Mekke'ye gidip hac yaptıktan sonra, Medîne'yi ziyârete gittim. Yanımda iki de arkadaşım vardı. Resûlullahın mescidine geldik.
Ziyâret eyledik.
Arkadaşlarım;
"BirÅŸeyler yiyelim" dediler. Ben onlara; "Biz, Resûlullahın misâfiriyiz, yemek düÅŸünmeyin" dedim. Onlar yine de yemek yiyip geldiler. Yatsı namazını kıldık.
Sonra onlar yattılar.
Ben duâ ediyordum.
Âniden bir ÅŸahıs gelip, yüksek sesle; "Resûlullahın misâfiri kimdir?" diye seslendi. "Bir baÅŸkasıdır" diye ilgilenmedim. Ama kimseden cevap gelmeyince o ÅŸahsın yanına gittim.
Elinde tabak vardı.
Bana ilgiyle bakıp;
"Beni, Resûlullah Efendimiz gönderdi, eteÄŸini aç" dedi. Açtım. Hurma dolu tabağı eteÄŸime boÅŸalttı. Yedim, ama o hurmaların lezzetini anlatmaktan âcizim.
>