Amasya'da yetiÅŸen velîlerden Alî Hâfız hazretleri "rahmetullahi aleyh" birgün sohbet ederken, talebeleri, gördükleri rüyâları anlattılar. O sırada bir talebeye sordu:
"Sen ne gördün?"
Talebe cevâben;
"Peygamber Efendimizi gördüm" dedi. MeÄŸer o gece rüyâsında güzel sûrette bir insan görmüÅŸ, uyandığında; "Bu gördüÄŸüm zât acabâ Peygamber Efendimiz miydi?" diye düÅŸünmüÅŸtü.
Hocası dinledi.
BirÅŸey demedi.
Talebelere dönüp; "Ben ömrümde bir kere Resûlullah Efendimizi rüyâmda gördüm" dedi. Ayrıca; "Onu bir defâ gören, O'nu görmenin ÅŸevkiyle kendinden geçer, aÄŸlar, gözyaşı döker ve bütün ömrü boyunca o lezzeti unutamaz" buyurdu.
O genç bunu duydu.
Çok mahcup oldu.
Ve hatâ ettiÄŸini anlayıp tövbe istiÄŸfâr etti.

BURASI Ä°YÄ°DÄ°R

Bir gün Åžamlar türbesinin etrâfındaki aÄŸaçların yan sürgünlerini buduyordu. Yanındaki talebesi; "Hocam bunları niçin buduyoruz?" diye sordu.
Talebeye baktı.
Ve ÅŸöyle anlattı:
"Evlâdım! Bu yan sürgünler budanınca fidan daha çok boy verir. Tez büyüyüp meyve verir. Müslüman da kalbinden nefsinin kötü istekleri keserse, kalbindeki îmân nûru kuvvetlenir, meyve verir. Bu fidanları buradan söküp, ÅŸuraya dikelim" dedi.
Talebesi sordu:
"Niçin hocam?"
"Evlâdım! Yakında vefât ederim. Vefât ettiÄŸimde beni bu yere defnedersiniz" dedi. Ertesi gün rahatsızlandı ve vefat etti. Kendisini o yere defnettiler.