Son devir Anadolu velîlerinden Alî Osmân Efendi "rahmetullahi aleyh", Tokat'ın Erbaa ilçesi Holay köyünde 1877 yılında doÄŸdu. DoÄŸduÄŸu köyde tahsîlini tamamladı.
Meslek aradı.
Saatçilik yaptı.
Bir gün Eksel köyünde, Eksel ÅŸeyhi olarak bilinen Behrullah Efendi'nin saati bozulmuÅŸtu. Bir talebesini çağırdı.
Saati ona verip;
"Bunu tâmir ettir"
dedi. Talebe; "BaÅŸüstüne hocam" deyip, Ali Osmân Efendi'nin bulunduÄŸu karşı köye getti. Çarşıda karşılaÅŸtılar.
Durumu söyleyip;
"Yapar mısın" dedi.
Ali Osmân Efendi "Hayhay memnûniyetle, emirleri olur" dedi ve hemen o gün Behrullah Efendi'ye gitti, saati tâmir edip duvara astı.
Büyük zat sordu:
"Çalışıyor mu?"
"Evet efendim, çalışıyor" dedi. Behrullah Efendi; "Eline saÄŸlık" dedikten sonra dönüp saate bir defa baktı.
Saat birden durdu.
Halbuki çalışıyordu.
Alî Osmân Efendi tekrar indirdi saati, tâmir edip duvara astı. Behrullah Efendi saate bakınca, saat yine durdu. Alî Osman Efendi hayretler içinde tekrar yaptı. Behrullah Efendi döndü.
Saate baktı.
Saat durdu.
Alî Osmân Efendi kendi kendine; "Bu zât herhalde evliyâ. Ben ÅŸu anda bozuk kalbimi tâmir edecek bir kalb ustasının huzûrundayım" dedi.
Kalkıp elini öptü.
Ve talebesi oldu.
Arapça, Farsça ve kalp ilimleri de dâhil bütün ilimleri Behrullah Efendiden öÄŸrendi. Behrullah Efendi vefâtına yakın; "Bende ne varsa Alî Osmân Efendi aldı götürdü. Bende bir ÅŸey bırakmadı" buyurdu.