Büyük velîlerden Atâ El Ezrak hazretleri "rahmetullahi aleyh" bir gece vakti evden çıkıp bir yere gidiyordu ki, karşısına bir yankesici çıktı.
Elinde bıçak vardı.
Gelip Ona yaklaştı.
Mübârek zât içinden; "Allah'ım! Beni bu adamın ÅŸerrinden koru" diye duâ etti. O anda adamın iki eli kurudu. Bu hâdiseden çok duygulandırdı.
Hatâsını anladı.
Ve piÅŸmân oldu.
Özür dileyip; "Bir daha böyle ÅŸey yapmayacağım" deyince, hazret-i Atâ onu affetti. Yankesici daha da duygulanıp, talebesi olmakla ÅŸereflendi.

NÄ°ÇÄ°N AÄžLIYORSUN?

Atâ el-Ezrak hazretlerine, hanımı, pazardan bâzı ihtiyâçlarını temin etmesi için iki dirhem para verdi. Atâ el-Ezrak pazara varınca, aÄŸlayan bir köle gördü.
Ve sordu köleye:
"Niye ağlarsın?"
Köle ÅŸöyle anlattı:
"Efendim bana iki dirhem verdi. Pazardan birÅŸeyler alacaktım, fakat paramı kaybettim. Åžimdi ne yapacağım diye aÄŸlıyorum?". Atâ el-Ezrak kendi iki dirhemini ona verip, "Bir kapı kapanırsa, baÅŸkası açılır" dedi ve tanıdığı bir marangoz dostu vardı.
Dükkânına gitti.
Bu hâlini arzetti.
Marangoz ona;
"Åžu talaÅŸlardan al. Belki iÅŸine yarar. Sana verecek baÅŸka da birÅŸeyim yok" dedi. O talaÅŸları aldı, evine bırakıp, hanımına görünmeden mescide gitti.
Namazı edâ etti.
Sonra evine gitti.
Ä°çeri girdiÄŸinde hanımının ekmek piÅŸirmekte olduÄŸunu gördü. "Unu nereden buldun?" deyince de; "Senin getirdiÄŸin un, çok güzelmiÅŸ, hep bundan al" dedi.