Büyük velîlerden ve Tâbiînin tanınmışlarından olan Avn bin Abdullah hazretleri "rahmetullahi aleyh" bir gün arkadaÅŸlariyle kırlara çıktı.
Hava çok sıcaktı.
Bir aralık ayrıldı.
Geri gelmesi gecikince, arkadaÅŸları merak edip Onu aramaya çıktılar. Bulduklarında, bir yere uzanmış uyuyordu. Her taraf günlük güneÅŸlik iken o gölgedeydi. O yerde hiç aÄŸaç da yoktu. Bu iÅŸi merak edip baÅŸlarını kaldırınca, bir bulutun Ona gölge yaptığını gördüler.
Hepsi duygulandı.
Hazret-i Avn uyandı.
Ve onlara dönüp;
"ArkadaÅŸlar, sizden ricam, ben hayatta olduÄŸum müddetçe bu durumdan kimseye bahsetmeyin" dedi.

GÖZYAÅžLARI

Bir gün Avn bin Abdullah aÄŸlıyor göz yaÅŸlarını yüzüne sürüyordu. Bunu görenler kendisine; "GözyaÅŸlarını niçin yüzüne sürüyorsun?" dediler.
Bir "âh!" etti
Ve cevâben;
"Allah korkusu ile akan göz yaÅŸlarının ıslattığı uzuvları Allahü teâlâ Cehennemde yakmaz" buyurdu.

Ä°NSANLARIN EN Ä°YÄ°SÄ°

Bu zât bir gün; "KardeÅŸelerim! Dünyâya gönül kaptırmayan, mal, mevkî, ÅŸöhret kazanmak, baÅŸa geçmek sevdâsında olmayan din âlimleri, Peygamberlerin vârisleri ve insanların en iyileridir" dedi.
Ve ilave etti.
Buyurdu ki:
"Kıyâmet günü, bunların mürekkebi, Allahü teâlâ için canını veren ÅŸehîdlerin kanı ile tartılacak ve mürekkep, daha ağır gelecektir"