Anadolu velîlerinden Seyyid Burhâneddîn hazretleri "rahmetullahi aleyh" , bir gün çarşıda giderken kaftanının eteÄŸi bir tarafa hafif eÄŸilmiÅŸ idi.
Biri bunu gördü.
Genç ve câhildi.
Alay maksadıyla; "Hey derviÅŸ! Bu ne biçim kaftandır?" dedi. Mübârek zât; "Kaftana ne olmuÅŸ ki?" deyince, yılışık bir tavırla "Bir tarafa eÄŸrilmiÅŸ" dedi.
Mübârek üzüldü.
Gâyesini anlayıp;
"Senin de aÄŸzın eÄŸilmiÅŸ" buyurdu. O anda eÄŸildi gencin aÄŸzı. Felç olmuÅŸ gibi aÄŸzı bir tarafa yamuldu. Bu haliyle çok çirkin görünüyordu.
Hatâsını anladı.
Yanlarına vardı.
"Özür dilerim efendim, ne olur beni affedin" dedi. Mübarek zat, genci affedip, aÄŸzına ÅŸefkatle bakınca, düzeldi gencin aÄŸzı.

SICAK SU HAZIRLA

Seyyid Burhâneddîn hazretleri, bir gün gusl abdesti alıp hizmetçisine; "Ecel ÅŸerbeti bir bardaÄŸa konulmuÅŸ bana verilmek üzeredir. Benim için ocaÄŸa su koy" dedi.
Hizmetçisi;
"Peki" dedi.
Mübârek zât tekrar ona dönüp; "Su ısınınca dışarı çık ve; "Seyyid Burhâneddîn vefât etti!" diye seslen" buyurdu.
Ve içeri girdi.
Namaz kıldı.
Ve; "Yâ Rabbî! Bana verdiÄŸin emâneti ÅŸimdi geri alacaksın" dedi. Sonra "Ä°nÅŸâallah beni sabredenlerden bulacaksın" meâlindeki âyet-i kerîmeyi okudu.
Bir nefes asdı.
Bundan sonra;
"Yâ Rabbî! Seni ve Resûlünü çok seviyorum. Beni bu sevgime bağışla" dedi ve kelime-i ÅŸehâdeti söyleyip rûhunu teslîm etti.