Anadolu velîlerinden Seyyid Burhâneddîn hazretleri "rahmetullahi aleyh" , bir gün çarşıda giderken kaftanının eteği bir tarafa hafif eğilmiş idi.
Biri bunu gördü.
Genç ve câhildi.
Alay maksadıyla; "Hey derviş! Bu ne biçim kaftandır?" dedi. Mübârek zât; "Kaftana ne olmuş ki?" deyince, yılışık bir tavırla "Bir tarafa eğrilmiş" dedi.
Mübârek üzüldü.
Gâyesini anlayıp;
"Senin de ağzın eğilmiş" buyurdu. O anda eğildi gencin ağzı. Felç olmuş gibi ağzı bir tarafa yamuldu. Bu haliyle çok çirkin görünüyordu.
Hatâsını anladı.
Yanlarına vardı.
"Özür dilerim efendim, ne olur beni affedin" dedi. Mübarek zat, genci affedip, ağzına şefkatle bakınca, düzeldi gencin ağzı.

SICAK SU HAZIRLA

Seyyid Burhâneddîn hazretleri, bir gün gusl abdesti alıp hizmetçisine; "Ecel şerbeti bir bardağa konulmuş bana verilmek üzeredir. Benim için ocağa su koy" dedi.
Hizmetçisi;
"Peki" dedi.
Mübârek zât tekrar ona dönüp; "Su ısınınca dışarı çık ve; "Seyyid Burhâneddîn vefât etti!" diye seslen" buyurdu.
Ve içeri girdi.
Namaz kıldı.
Ve; "Yâ Rabbî! Bana verdiğin emâneti şimdi geri alacaksın" dedi. Sonra "İnşâallah beni sabredenlerden bulacaksın" meâlindeki âyet-i kerîmeyi okudu.
Bir nefes asdı.
Bundan sonra;
"Yâ Rabbî! Seni ve Resûlünü çok seviyorum. Beni bu sevgime bağışla" dedi ve kelime-i şehâdeti söyleyip rûhunu teslîm etti.