Allah dostlarından Ebû Ca'fer Haddâd hazretleri "rahmetullahi aleyh" dünyâya deÄŸer vermemesi ve ibâdete düÅŸkünlüÄŸü ile tanınırdı. Demircilik yapar, günde bir dinar on akçe kazanınca iÅŸi bırakırdı. Eline geçen parayı akÅŸamla yatsı namazları arasında dağıtırdı.
Fakirleri dolaşırdı.
Kapılarını çalardı.
Kazancının tamamını böylece dağıtır, kendisine bir ÅŸey ayırmazdı. Oruç tutmak haram olan Ramazan bayramının birinci günü ile Kurban bayramının dört günü hâriç, bütün sene oruç tutardı. AkÅŸam olunca Cüneyd-i BaÄŸdâdî hazretlerinin kapısına gelirdi.
Kuru ekmek alırdı.
Ve iftarını yapardı.
Kendinde ne varsa muhtâç olanlara dağıtır, ama hiç kimseden bir ÅŸey istemezdi.

GIYBETÄ°N ZARARI

Bu zat ÅŸöyle anlatır: Yanımızda çok çalışan ve çok ibâdet eden bir genç vardı. Ancak baÅŸkalarını gıybet ederdi.
Sonra kayboldu.
Kötülerle oldu.
Bir gün bu kimseyi o kötü insanların yanından çıkarken gördüm. Kendisine; "Bu hâle nasıl düÅŸtün?" diye sorduÄŸumda, "Gıybet hastalığı beni bu hâle düÅŸürdü" dedi.

NÄ°ÇÄ°N YARATILDIK?

Evliyâ-yı kirâmın büyüklerinden Ä°mâm-ı Rabbânî "kuddise sirruh" hazretleri, bir sohbetinde; "Ä°nsan, kulluk vazîfelerini yapmak için ve hep Hak teâlâ ile olmak için yaratıldı" buyurdu.
Dinleyenler sordu:
"Buna nasıl kavuşulur?"
Mübârek zât cevâbında; "Bu ni'met, gelmiÅŸlerin ve geleceklerin Efendisine "aleyhissalâtü vesselâm" tam uymakla ele geçer" buyurdu.