Resûlullah'ın "aleyhissalâtü vesselâm" mübârek hanımlarından Hafsa binti Ömer, hazret-i Ömer'in "radıyallahü anhümâ" kızıdır. Mekke'de müslümân oldu. Huneys bin Huzâfe ile evlendi. Huneys "radıyallahü anh" sahâbî idi.
Cengâver zâttı.
Bir harbe katıldı.
Ve şehîd düştü.
Hazret-i Hafsa, genç yaşında dul kaldı. Hazret-i Ömer, hazret-i Ebû Bekr'e ve hazret-i Osmân'a; "Kızımı alır mısın?" dedikde, "Düşüneyim" demişlerdi. Bir gün Efendimiz "aleyhisselâm"; "Yâ Ömer! Seni üzüntülü görüyorum, sebebi nedir?" diye sordu.
Hazreti Ömer sevindi.
Sanki o üzüntüsü gitti
Ve sebebini arz edip;
"Yâ Resûlallah! kızımı Ebû Bekr'e ve Osmân'a teklîf ettim, almadılar" diye arzetti. Resûlullah; en çok sevdiği üç Eshâbının üzülmesini hiç istemediğinden; "Yâ, Ömer! Kızını, Ebû Bekr'den ve Osmân'dan daha iyi birisine versem ister misin?" diye sordu.
Hazreti Ömer şaşırdı.
Bu suâli beklemiyordu.
Çünkü Ebû Bekr'den ve Osmân'dan daha iyi bir kimse olmadığını iyi biliyordu. "İsterim yâ Resûlallah" deyince; "Yâ Ömer, kızını bana ver!" buyurdu. Bu sûretle, hazret-i Hafsa "radıyallahü anhâ", Ebû Bekr'in, Osmân'ın ve bütün mü'minlerin anneleri oldu.
Hazreti Ebû Bekr
Ve hazret-i Ömer
Ve hazreti Osman
"radıyallahü anhüm ecmain" birbirlerine daha yakın ve daha sevgili oldular. Peygamberimiz "sallallahü aleyhi ve sellem" Hazret-i Hafsa'ya husûsi olarak kendisinden sonra; Hazret-i Ebû Bekr'in ve Hazret-i Ömer'in halîfe olacağını bildirdi.
Mü'minlerin annesi
İrâdesi kuvvetliydi.
Özü ve sözü birdi.
Hazret-i Âişe "radıyallahü anhâ" O'nun hakkında; "Hafsa, tam mânâsıyle babasının kızıydı" buyurdu.