Ebû Ubeyde hazretleri "radıyallahü anh" bütün gazâlarda bulundu. Mekke'nin fethinde de Resûlullahın yanında bulundu. Peygamberimizin huzûruna Necran'dan bir Hıristiyân heyeti gelmiÅŸti.
Çok ÅŸeyler sordular.
Cevapları anladılar.
Ve müslüman oldular.
Sonra da; "Yâ Muhammed! Senden râzıyız. Eshâbından bir emîn kimseyi bizimle gönder. Vergilerimizi ona verelim!" dediler. Efendimiz de; "Pekâlâ" buyurdu.
Sahâbe merak etti.
Kimdi bu emîn kiÅŸi.
O anda Efendimiz;
"Kalk yâ Ebâ Ubeyde!" buyurdu ve; "Ümmetimin emîni budur" diyerek onlarla berâber gönderdi. Hazret-i Ebû Ubeyde bu müjdeye kavuÅŸunca sevincinden aÄŸladı.


VASIYYET ETTÄ°

Bir zamanlar Åžam'da vebâ hastalığı çok müslümânın ölümüne sebep olmuÅŸtu. Hazret-i Ebû Ubeyde de bu salgına yakalandı. ÖleceÄŸini anlayınca orada olanlara bir vasiyyetinin olduÄŸunu söyledi.
Onu doÄŸrulttular.
"Buyur" dediler.
Şu vasiyeti yaptı:
"Namâzınızı kılınız, orucunuzu tutunuz, zekâtınızı veriniz, Haccınızı yapınız. Âmirlerinize itâat ediniz. Dünyaya aldanmayınız. Ä°nsanların en akıllısı Allahü teâlânın emirlerini yerine getirenlerdir. Yâ Muâz! Cenaze namazımı sen kıldır" dedi.
Ve gözlerini yumdu.
Hazret-i Muâz kalktı.
Namazını kıldırdı.
Sonra cemaate dönüp; "Yemîn ederim ki, bugün siz öyle birini kaybettiniz ki, Ondan daha çok dînine baÄŸlı bir kimse görmedim. Ebû Ubeyde hazretlerine hakkınızı helâl ediniz" buyurdu.